Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 9

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 9)

Βάτων μὲν ἐν Συνεξαπατῶντι δυσχεραίνοντα ποιήσασ πατέρα τῷ τοῦ υἱοῦ παιδαγωγῷ καὶ λέγοντα· ὁ γοῦν Ἐπίκουρόσ φησιν εἶναι τἀγαθὸν τὴν ἡδονὴν δήπουθεν οὐκ ἔστιν δὲ ἔχειν ταύτην ἑτέρωθεν, ἐκ δὲ τοῦ ζῆν δὴ καλῶσ εὖ ζῶσ1’ ἅπαντεσ, ἦ τυχὸν δώσεισ ἐμοί2; ἀπολώλεκασ τὸ μειράκιόν μου παραλαβών, ἀκάθαρτε, καὶ πέπεικασ ἐλθεῖν ἐσ βίον ἀλλότριον αὑτοῦ· καὶ πότουσ ἑωθινοὺσ πίνει διὰ σὲ νῦν, πρότερον οὐκ εἰθισμένοσ. β. εἶτ’ εἰ μεμάθηκε, δέσποτα, ζῆν, ἐγκαλεῖσ; α. ζῆν δ’ ἐστὶ τὸ τοιοῦθ’; β. ὡσ λέγουσιν οἱ σοφοί· α. ἑόρακασ οὖν φιλόσοφον, εἰπέ μοι, τινὰ μεθύοντ’ ἐπὶ τούτοισ θ’ οἷσ λέγεισ κηλούμενον; β. ἅπαντασ· οἱ γὰρ τὰσ ὀφρῦσ ἐπηρκότεσ καὶ τὸν φρόνιμον ζητοῦντεσ ἐν τοῖσ περιπάτοισ καὶ ταῖσ διατριβαῖσ ὥσπερ ἀποδεδρακότα οὕτωσ, ἐπὰν γλαυκίσκοσ αὐτοῖσ παρατεθῇ, ἴσασιν οὗ δεῖ πρῶτον ἅψασθαι τόπου καὶ τὴν κεφαλὴν ζητοῦσιν ὥσπερ πράγματοσ, ὥστ’ ἐκπεπλῆχθαι πάντασ. καὶ ἐν τῷ Ἀνδροφόνῳ δὲ ἐπιγραφομένῳ ὁ αὐτὸσ Βάτων διαπαίξασ τινὰ τῶν ἐπιεικῶν φιλοσόφων ἐπιφέρει ἐξὸν γυναῖκ’ ἔχοντα κατακεῖσθαι καλὴν καὶ Λεσβίου χυτρῖδε λαμβάνειν δύο·

ὁ φρόνιμοσ οὗτόσ· ἐστι, τοῦτο τἀγαθόν. Ἐπίκουροσ ἔλεγε ταῦθ’ ἃ νῦν ἐγὼ λέγω. εἰ τοῦτον ἔζων πάντεσ ὃν ἐγὼ ζῶ βίον, Ἡγήσιπποσ δ’ ἐν Φιλεταίροισ· Ἐπίκουροσ ὁ σοφὸσ ἀξιώσαντόσ τινοσ εἰπεῖν πρὸσ αὐτὸν ὅτι ποτ’ ἐστὶ τἀγαθὸν ὃ διὰ τέλουσ ζητοῦσιν, εἶπεν ἡδονήν.

β. εὖ γ’, ὦ κράτιστ’ ἄνθρωπε καὶ σοφώτατε· τοῦ γὰρ μασᾶσθαι κρεῖττον οὐκ ἔστ’ οὐδὲ ἓν ἀγαθὸν Α. πρόσεστιν ἡδονῇ γὰρ τἀγαθόν.

상위

The Deipnosophists, Book 7

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION