Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 132:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 132:)

ὁ δὲ λόγοσ καὶ ἡ διδαχὴ μή ποτ’ οὐκ ἐν ἅπασιν ἰσχύει, ἀλλὰ δεῖ προδιειργάσθαι τοῖσ ἔθεσι τὴν τοῦ ἀκροατοῦ ψυχὴν πρὸσ τὸ καλῶσ χαίρειν καὶ μισεῖν, ὥσπερ γῆν τὴν θρέψουσαν τὸ σπέρμα.