Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 47:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 47:)

τελειοῖ δὲ τὴν ἐνέργειαν ἡ ἡδονὴ οὐχ ὡσ ἡ ἕξισ ἐνυπάρχουσα, ἀλλ’ ὡσ ἐπιγινόμενόν τι τέλοσ, οἱο͂ν τοῖσ ἀκμαίοισ ἡ ὡρ́α. ἑώσ ἂν οὖν τό τε νοητὸν ἢ αἰσθητὸν ᾖ οἱο͂ν δεῖ καὶ τὸ κρῖνον ἢ θεωροῦν, ἔσται ἐν τῇ ἐνεργείᾳ ἡ ἡδονή·