Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 255:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 255:)

δεῖ γὰρ τῷ φίλῳ μηθὲν εἶναι οὕτω λυπηρὸν ὡσ <μὴ> ἰδεῖν τὸν φίλον· δοκεῖ δὲ δεῖν αἱρεῖσθαι μὴ τὸ αὑτοῦ. διὸ κωλύουσι συμμετέχειν· ἱκανοὶ γὰρ αὐτοὶ κακοπαθοῦντεσ, ἵνα μὴ φαίνωνται τὰ αὑτῶν σκοποῦντεσ καὶ αἱρεῖσθαι τὸ χαίρειν λυπουμένου τοῦ φίλου.