헬라어 문장 검색 - ΑριστίΑρσΡηετ́1́07́

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἐμφάσεωσ.)

τρόπον μέν τινα αἱ τρεῖσ ἀρεταὶ τοῦ λόγου, ἥ τε σφοδρότησ καὶ ἡ ἔμφασισ καὶ ἡ τραχύτησ, εἰ καὶ τῇ προσηγορίᾳ διεστήκασι, τῇ γοῦν δυνάμει καὶ σφόδρα ἐπικοινωνοῦσιν ἀλλήλαισ ἐπὶ πλείστοισ, καὶ ἥ τε σφοδρότησ ἐμφαντικὸσ λόγοσ ἐστὶν καὶ ἡ τραχύτησ σφοδρότητα δύναται· ὅμωσ δ’ οὖν κατὰ μὲν γνώμην ἔμφασιν ποιήσεισ, ὅταν συνεχῆ τὰ πράγματα λέγῃσ καὶ ἐπάλληλα, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην, ἐνίκησε μὲν τοίνυν Λακεδαιμονίουσ ναυμαχῶν καὶ πεντήκοντα μιᾶσ δεούσησ ἔλαβεν αἰχμαλώτουσ τριήρεισ, εἷλε δὲ τῶν νήσων τὰσ πολλάσ, καὶ τρισχίλια αἰχμάλωτα σώματα δεῦρ’ ἤγαγε, καὶ δέκα καὶ ἑκατὸν τάλαντα ἀπέφηνεν ἀπὸ τῶν πολεμίων, καὶ πάλιν, ἑπτακαίδεκα μὲν πόλεισ εἷλεν, ἑβδομήκοντα δὲ τριήρεισ ἔλαβε, δέκα δὲ καὶ ἑκατὸν τάλαντα ἀπέφηνε, τοσαῦτα ἔστησεν τρόπαια. ἕκαστον δὲ τούτων πρᾶγμα μέν ἐστιν καθ’ ἑαυτό, τὸ δὲ συνεχῶσ ἕτερον ἑτέρῳ ἐπενηνέχθαι τὴν ἔμφασιν πεποίηκεν. ἔμφασιν δὲ ποιεῖ καὶ τὸ ἐπισημαίνεσθαι ταῖσ ποιότησιν, ὅπου λέγει, θέαμα δεινόν, καὶ πάλιν νόσημα δεινὸν καὶ χαλεπὸν καὶ φυλακῆσ πολλῆσ καὶ τῆσ παρ’ ὑμῶν ἐπανορθώσεωσ δεόμενον.

καὶ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου, ἀλλ’ ὃ καὶ δεινόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ σχέτλιον ἔμοιγε ἀσέβημα, οὐκ ἀδίκημα μόνον τούτῳ πεπρᾶχθαι δοκεῖ. κατὰ δὲ σχῆμα ἔμφασισ γίνεται, ὅταν τισ δεικτικοῖσ χρῆται, οἱο͂ν οὗτοσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ παλαιόσ ἐσθ’ ὁ νόμοσ καὶ καλῶσ ἔχων.

καὶ πάλιν ἐν συμβουλευτικοῖσ, ὁρᾶτε ταύτην τὴν πόλιν, ἐν ταύτῃ τηλικαύτῃ τὸ μέγεθοσ οὔσῃ. ὁρᾷσ τὸν Ἀριστόλοχον τὸν Χαριδήμου; ποτὲ εἶχεν ἀγρόν, εἶτα νῦν πολλοί, πολλοῖσ ὀφείλων ἐκεῖνοσ αὐτὸν ἐκτήσατο. ἔμφασιν δέ σοι καὶ ἐρωτήσεισ ποιήσουσιν, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ ὀνόματοσ, εἰ δέ τισ ἔροιτό σε, ὦ Βοιωτέ, πόθεν νῦν Ἀκαμαντίδοσ φυλῆσ γέγονασ καὶ τὸν δῆμον Θορίκιοσ καὶ υἱὸσ Μαντιθέου, οὐδὲν ἄλλο ἂν ἔχοισ εἰπεῖν πλὴν ὅτι κἀμὲ ζῶν ἐποιήσατο Μαντίθεοσ;

καὶ ἐν τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου, εἰ δὲ ἀπιστεῖσ, ἐρώτησον αὐτούσ, μᾶλλον δ’ ἐγὼ ὑπὲρ σοῦ τοῦτο ποιήσω, εἶτα ἡ ἐρώτησισ, πότερον ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δοκεῖ μισθωτὸσ Αἰσχίνησ ἢ ξένοσ εἶναι Ἀλεξάνδρου; καὶ ὅταν δέ τισ ἀναιρέσεσι συνεχέσι χρῆται, ἔμφασισ γίνεται ἐν τῷ λόγῳ.

κατὰ δὲ τὴν ἀπαγγελίαν γίνεται τὸν αὐτὸν τρόπον ἔμφασισ, ὅνπερ καὶ ἡ τραχύτησ καὶ ἡ σφοδρότησ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἐμφάσεωσ.

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἐμφάσεωσ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION