헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΠεαξέ1́05́2́

(아리스토파네스, Peace, Prologue, anapests 2:)

πῶσ οὖν σὺ δῆτ’ ἐνταῦθα κατελείφθησ μόνοσ; τὰ λοιπὰ τηρῶ σκευάρια τὰ τῶν θεῶν, χυτρίδια καὶ σανίδια κἀμφορείδια. ἐξῳκίσαντο δ’ οἱ θεοὶ τίνοσ οὕνεκα; Ἕλλησιν ὀργισθέντεσ. εἶτ’ ἐνταῦθα μὲν ἵν’ ἦσαν αὐτοὶ τὸν Πόλεμον κατῴκισαν, ὑμᾶσ παραδόντεσ δρᾶν ἀτεχνῶσ ὅ τι βούλεται· αὐτοὶ δ’ ἀνῳκίσανθ’ ὅπωσ ἀνωτάτω, ἵνα μὴ βλέποιεν μαχομένουσ ὑμᾶσ ἔτι μηδ’ ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο. τοῦ δ’ οὕνεχ’ ἡμᾶσ ταῦτ’ ἔδρασαν; εἰπέ μοι. ὁτιὴ πολεμεῖν ᾑρεῖσθ’ ἐκείνων πολλάκισ σπονδὰσ ποιούντων· κεἰ μὲν οἱ Λακωνικοὶ ὑπερβάλοιντο μικρόν, ἔλεγον ἂν ταδί· ναὶ τὼ σιὼ νῦν ὡττικίων δωσεῖ δίκαν. εἰ δ’ αὖ τι πράξαιτ’ ἀγαθὸν ἁττικωνικοί κἄλθοιεν οἱ Λάκωνεσ εἰρήνησ πέρι, ἐλέγετ’ ἂν ὑμεῖσ εὐθύσ· ἐξαπατώμεθα νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, νὴ Δί’, οὐχὶ πειστέον· ἥξουσι καὖθισ, ἢν ἔχωμεν τὴν Πύλον. ὁ γοῦν χαρακτὴρ ἡμεδαπὸσ τῶν ῥημάτων. ὧν οὕνεκ’ οὐκ οἶδ’ εἴ ποτ’ Εἰρήνην ἔτι τὸ λοιπὸν ὄψεσθ’. ἀλλὰ ποῖ γὰρ οἴχεται; ὁ Πόλεμοσ αὐτὴν ἐνέβαλ’ εἰσ ἄντρον βαθύ. ἐσ ποῖον; ἐσ τουτὶ τὸ κάτω, κἄπειθ’ ὁρᾷσ ὅσουσ ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων, ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ’ αὐτήν. εἰπέ μοι, ἡμᾶσ δὲ δὴ τί δρᾶν παρασκευάζεται; οὐκ οἶδα πλὴν ἕν, ὅτι θυείαν ἑσπέρασ ὑπερφυᾶ τὸ μέγεθοσ εἰσηνέγκατο. τί δῆτα ταύτῃ τῇ θυείᾳ χρήσεται; τρίβειν ἐν αὐτῇ τὰσ πόλεισ βουλεύεται. ἀλλ’ εἶμι· καὶ γὰρ ἐξιέναι γνώμην ἐμὴν μέλλει· θορυβεῖ γοῦν ἔνδον. οἴμοι δείλαιοσ. φέρ’ αὐτὸν ἀποδρῶ· καὶ γὰρ ὥσπερ ᾐσθόμην καὐτὸσ θυείασ φθέγμα πολεμιστηρίασ. ἰὼ βροτοὶ βροτοὶ βροτοὶ πολυτλήμονεσ, ὡσ αὐτίκα μάλα τὰσ γνάθουσ ἀλγήσετε. ὦναξ Ἄπολλον τῆσ θυείασ τοῦ πλάτουσ, ὅσον κακόν, καὶ τοῦ Πολέμου τοῦ βλέμματοσ. ἆρ’ οὗτόσ ἐστ’ ἐκεῖνοσ ὃν καὶ φεύγομεν, ὁ δεινόσ, ὁ ταλαύρινοσ, ὁ κατὰ τοῖν σκελοῖν; ἰὼ Πρασιαὶ τρὶσ ἄθλιαι καὶ πεντάκισ καὶ πολλοδεκάκισ, ὡσ ἀπολεῖσθε τήμερον. τουτὶ μὲν ἄνδρεσ οὐδὲν ἡμῖν πρᾶγμά πω· τὸ γὰρ κακὸν τοῦτ’ ἐστὶ τῆσ Λακωνικῆσ. ὦ Μέγαρα Μέγαρ’ ὡσ ἐπιτετρίψεσθ’ αὐτίκα ἁπαξάπαντα καταμεμυττωτευμένα. βαβαὶ βαβαιὰξ ὡσ μεγάλα καὶ δριμέα τοῖσι Μεγαρεῦσιν ἐνέβαλεν τὰ κλαύματα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Peace, Prologue, anapests 2:

(아리스토파네스, Peace, Prologue, anapests 2:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION