Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 231:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 231:)

μᾶλλον δὲ ὑπερβάλλει τὸ οὐδ’ οὐδὲν πρὸσ τὸ μηδὲ σμικρὸν ἐνεῖναι τοῖσ ἀνδράσιν ἡσυχίασ. ἀλλ’ ἄν τινά τι ἔρῃ, ὥσπερ ἐκ φαρέτρασ ῥηματίσκια αἰνιγματώδη ἀνασπῶντεσ ἀποτοξεύουσι, κἂν τούτου ζητῇσ λόγον λαβεῖν τί εἴρηκεν, ἑτέρῳ πεπλήξῃ καινῶσ μετωνομασμένῳ. περανεῖσ δὲ οὐδέποτε οὐδὲν πρὸσ οὐδένα αὐτῶν· οὐδέ γε ἐκεῖνοι αὐτοὶ πρὸσ ἀλλήλουσ, ἀλλ’ εὖ πάνυ φυλάττουσι τὸ μηδὲν βέβαιον ἐᾶν εἶναι μήτ’ ἐν λόγῳ μήτ’ ἐν ταῖσ αὑτῶν ψυχαῖσ, ἡγούμενοι, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, αὐτὸ στάσιμον εἶναι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION