Plato, Laws, book 4 28:

τὸ δ’ αὖ παντοδαπὸν ἐσ ταὐτὸν συνερρυηκὸσ γένοσ ὑπακοῦσαι μέν τινων νόμων καινῶν τάχα ἂν ἐθελήσειε μᾶλλον, τὸ δὲ συμπνεῦσαι, καὶ καθάπερ ἵππων ζεῦγοσ καθ’ ἕνα εἰσ ταὐτόν, τὸ λεγόμενον, συμφυσῆσαι, χρόνου πολλοῦ καὶ παγχάλεπον. ἀλλ’ ὄντωσ ἐστὶν νομοθεσία καὶ πόλεων οἰκισμοὶ πάντων τελεώτατον πρὸσ ἀρετὴν ἀνδρῶν. εἰκόσ· ὅπῃ δ’ αὖ βλέπων τοῦτ’ εἴρηκασ, φράζ’ ἔτι σαφέστερον.