Aristophanes, Birds, Prologue 3:

(아리스토파네스, Birds, Prologue 3:)

μὰ Δί’ οὐκ ἔγωγε. ποῦ γάρ ἐστ’; ἀπέπτετο. οὐκ ἆρ’ ἀφῆκασ; ὦγάθ’ ὡσ ἀνδρεῖοσ εἶ. ἄνοιγε τὴν ὕλην, ἵν’ ἐξέλθω ποτέ. ὦ Ἡράκλεισ τουτὶ τί ποτ’ ἐστὶ τὸ θηρίον; τίσ ἡ πτέρωσισ; τίσ ὁ τρόποσ τῆσ τριλοφίασ; τίνεσ εἰσί μ’ οἱ ζητοῦντεσ; οἱ δώδεκα θεοὶ εἴξασιν ἐπιτρῖψαί σε. μῶν με σκώπτετον ὁρῶντε τὴν πτέρωσιν; ἦν γὰρ ὦ ξένοι ἄνθρωποσ. οὐ σοῦ καταγελῶμεν. ἀλλὰ τοῦ; τὸ ῥάμφοσ ἡμῖν σου γέλοιον φαίνεται. τοιαῦτα μέντοι Σοφοκλέησ λυμαίνεται ἐν ταῖσ τραγῳδίαισιν ἐμὲ τὸν Τηρέα. Τηρεὺσ γὰρ εἶ σύ; πότερον ὄρνισ ἢ ταὧσ; ὄρνισ ἔγωγε. κᾆτά σοι ποῦ τὰ πτερά; ἐξερρύηκε. πότερον ὑπὸ νόσου τινόσ; οὔκ, ἀλλὰ τὸν χειμῶνα πάντα τὤρνεα πτερορρυεῖ τε καὖθισ ἕτερα φύομεν. ἀλλ’ εἴπατόν μοι σφὼ τίν’ ἐστόν; νώ; βροτώ. ποδαπὼ τὸ γένοσ; ὅθεν αἱ τριήρεισ αἱ καλαί. μῶν ἡλιαστά; μἀλλὰ θατέρου τρόπου, ἀπηλιαστά. σπείρεται γὰρ τοῦτ’ ἐκεῖ τὸ σπέρμ’; ὀλίγον ζητῶν ἂν ἐξ ἀγροῦ λάβοισ. πράγουσ δὲ δὴ τοῦ δεομένω δεῦρ’ ἤλθετον; σοὶ ξυγγενέσθαι βουλομένω. τίνοσ πέρι; ὅτι πρῶτα μὲν ἦσθ’ ἄνθρωποσ ὥσπερ νὼ ποτέ, κἀργύριον ὠφείλησασ ὥσπερ νὼ ποτέ, κοὐκ ἀποδιδοὺσ ἔχαιρεσ ὥσπερ νὼ ποτέ· εἶτ’ αὖθισ ὀρνίθων μεταλλάξασ φύσιν καὶ γῆν ἐπέπτου καὶ θάλατταν ἐν κύκλῳ, καὶ πάνθ’ ὅσαπερ ἄνθρωποσ ὅσα τ’ ὄρνισ φρονεῖσ· ταῦτ οὖν ἱκέται νὼ πρὸσ σὲ δεῦρ’ ἀφίγμεθα, εἴ τινα πόλιν φράσειασ ἡμῖν εὐέρον ὥσπερ σισύραν ἐγκατακλινῆναι μαλθακήν. ἔμειτα μείζω τῶν Κραναῶν ζητεῖσ πόλιν; μείζω μὲν οὐδέν, προσφορωτέραν δὲ νῷν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION