Plato, Laws, book 1 139:

(플라톤, Laws, book 1 139:)

ὧν δ’ ἑκάτερον ἕνεκα, διῃρήμεθα. πάνυ μὲν οὖν. καὶ μὴν ἄφοβόν γε ἕκαστον βουληθέντεσ ποιεῖν φόβων πολλῶν τινων, εἰσ φόβον ἄγοντεσ αὐτὸν μετὰ νόμου, τοιοῦτον ἀπεργαζόμεθα. φαινόμεθα. τί δ’ ὅταν ἐπιχειρῶμέν τινα φοβερὸν ποιεῖν μετὰ δίκησ; ἆρ’ οὐκ ἀναισχυντίᾳ συμβάλλοντασ αὐτὸν καὶ προσγυμνάζοντασ νικᾶν δεῖ ποιεῖν διαμαχόμενον αὑτοῦ ταῖσ ἡδοναῖσ; ἢ τῇ μὲν δειλίᾳ τῇ ἐν αὑτῷ προσμαχόμενον καὶ νικῶντα αὐτὴν δεῖ τέλεον οὕτω γίγνεσθαι πρὸσ ἀνδρείαν, ἄπειροσ δὲ δήπου καὶ ἀγύμναστοσ ὢν τῶν τοιούτων ἀγώνων ὁστισοῦν οὐδ’ ἂν ἥμισυσ ἑαυτοῦ γένοιτο πρὸσ ἀρετήν, σώφρων δὲ ἄρα τελέωσ ἔσται μὴ πολλαῖσ ἡδοναῖσ καὶ ἐπιθυμίαισ προτρεπούσαισ ἀναισχυντεῖν καὶ ἀδικεῖν διαμεμαχημένοσ καὶ νενικηκὼσ μετὰ λόγου καὶ ἔργου καὶ τέχνησ ἔν τε παιδιαῖσ καὶ ἐν σπουδαῖσ, ἀλλ’ ἀπαθὴσ ὢν πάντων τῶν τοιούτων;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION