Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 154:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 154:)

δὲ ἀεὶ ἀληθῆ. ἀλλ’ οἶμαι πονηρᾶσ ψυχῆσ ἕξει δοξάζοντα συγγενῆ ἑαυτῆσ χρηστὴ ἐποίησε δοξάσαι ἕτερα τοιαῦτα, ἃ δή τινεσ τὰ φαντάσματα ὑπὸ ἀπειρίασ ἀληθῆ καλοῦσιν, ἐγὼ δὲ βελτίω μὲν τὰ ἕτερα τῶν ἑτέρων, ἀληθέστερα δὲ οὐδέν. καὶ τοὺσ σοφούσ, ὦ φίλε Σώκρατεσ, πολλοῦ δέω βατράχουσ λέγειν, ἀλλὰ κατὰ μὲν σώματα ἰατροὺσ λέγω, κατὰ δὲ φυτὰ γεωργούσ. φημὶ γὰρ καὶ τούτουσ τοῖσ φυτοῖσ ἀντὶ πονηρῶν αἰσθήσεων, ὅταν τι αὐτῶν ἀσθενῇ, χρηστὰσ καὶ ὑγιεινὰσ αἰσθήσεισ τε καὶ ἀληθεῖσ ἐμποιεῖν, τοὺσ δέ γε σοφούσ τε καὶ ἀγαθοὺσ ῥήτορασ ταῖσ πόλεσι τὰ χρηστὰ ἀντὶ τῶν πονηρῶν δίκαια δοκεῖν εἶναι ποιεῖν. ἐπεὶ οἱᾶ́ γ’ ἂν ἑκάστῃ πόλει δίκαια καὶ καλὰ δοκῇ, ταῦτα καὶ εἶναι αὐτῇ, ἑώσ ἂν αὐτὰ νομίζῃ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION