Lucian, Hercules, Προλαλία. Ἡρακλῆς 7:

(루키아노스, Hercules, Προλαλία. Ἡρακλῆς 7:)

τοσαῦτα. μὲν ὁ Κελτόσ. ἐμοὶ δὲ ἡνίκα περὶ τῆσ δεῦρο παρόδου ταύτησ ἐσκοπούμην πρὸσ ἐμαυτόν, εἲ μοι καλῶσ ἔχει τηλικῷδε ὄντι καὶ πάλαι τῶν ἐπιδείξεων πεπαυμένῳ αὖθισ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ψῆφον διδόναι τοσούτοισ δικασταῖσ, κατὰ καιρὸν ἐπῆλθεν ἀναμνησθῆναι τῆσ εἰκόνοσ· τέωσ μὲν γὰρ ἐδεδίειν, μὴ τινι ὑμῶν δόξαιμι κομιδῇ μειρακιώδη ταῦτα ποιεῖν καὶ παρ’ ἡλικίαν νεανιεύεσθαι, κᾆτά τισ Ὁμηρικὸσ νεανίσκοσ ἐπιπλήξειὲν μοι εἰπὼν τὸ σὴ δὲ βίη λέλυται, καὶ χαλεπὸν γῆρασ κατείληφέ σε, ἠπεδανὸσ δὲ νὺ τοι θεράπων, βραδέεσ δὲ τοι ἵπποι, ἐσ τοὺσ πόδασ τοῦτο ἀποσκώπτων. ἀλλ’ ὅταν ἀναμνησθῶ τοῦ γέροντοσ ἐκείνου Ἡρακλέουσ, πάντα ποιεῖν προάγομαι καὶ οὐκ αἰδοῦμαι τοιαῦτα τολμῶν ἡλικιώτησ ὢν τῆσ εἰκόνοσ.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION