'Masculine Noun'에 속하는 헬라어 단어 (3237)

διάγγελος

(Noun), 스파이, 심부름꾼, 간첩, 급사, 정찰병

διαδρασιπολίτης

(Noun), a citizen who shirks all state burdens

διαθέτης

(Noun), an arranger

διαιτητής

(Noun), 중재인, 판사, 심판

διακελευσμός

(Noun), 격려, 권고, 조장

διάκοσμος

(Noun), battle-order

διάκτορος

(Noun), the Messenger or Minister

διακωλυτής

(Noun), a hinderer

διαλογισμός

(Noun), a balancing of accounts##calculation, consideration##debate, argument, discussion##circuit court##judicial inquiry

διάλογος

(Noun), 대화, 회화, 토론

διαλυτής

(Noun), a dissolver, breaker-up

διαμερισμός

(Noun), 불화, 구분, 분할

διανομεύς

(Noun), a distributer

διαυλοδρόμης

(Noun), a runner in the

δίαυλος

(Noun), 코스, 경로, 길, 과목, 갈림길##해협, 통로

διαφθορεύς

(Noun), a corrupter

διερευνητής

(Noun), a scout or vidette

διερμηνευτής

(Noun), 통역자, 해석자

διθυραμβοδιδάσκαλος

(Noun), the dithyrambic poet who taught his own chorus

διθύραμβος

(Noun), the dithyramb;

δικαιόπολις

(Noun), 공적으로 엄격함, 바른 시민

δικασπόλος

(Noun), 판사, 상위 법정에 보내는 통지, 재판관

δικαστής

(Noun), 판사, 상위 법정에 보내는 통지####복수, 처벌

δικελλίτης

(Noun), a digger

δικολόγος

(Noun), 옹호자, 지지자, 방어자

δικορράφος

(Noun), 엉터리 변호사, 비양심적 변호사

διλοχῑ́της

(Noun), (military) a commander of a δῐλοχίᾱ ‎(dilokhíā)

δῖνος

(Noun), 회전####

Διογενέτωρ

(Noun), giving birth to Zeus

διοικισμός

(Noun), 분포