뜻

1. to dig through a wall like a thief, to be a housebreaker
2. thievish tricks they played

예문

• εἰ μὴ καὶ τοιχωρυχεῖν γε σύ με ἀναγκάσεισ. (Lucian, Gallus, (no name) 28:7)

  (루키아노스, Gallus, (no name) 28:7)

• ὁ δὲ λωποδυτεῖ γε νὴ Δί’, ὁ δὲ τοιχωρυχεῖ· (Aristophanes, Plutus, Prologue 3:55)

  (아리스토파네스, Plutus, Prologue 3:55)

• οὐκ ἐνδέχεται γὰρ ζῆν ἄνευ κακοῦ τινοσ τοῦτον, συνιεῖσ, ἀλλ’ ἀναγκαίωσ ἔχει ἢ λωποδυτεῖν τὰσ νύκτασ ἢ τοιχωρυχεῖν ἢ τῶν ποιούντων ταῦτα κοινωνεῖν τισιν ἢ συκοφαντεῖν κατ’ ἀγορὰν ἢ μαρτυρεῖν ψευδῆ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 12 3:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 12 3:2)

• δι’ ἔνδειαν μὲν γὰρ δήπου οἱ μὲν κλέπτουσιν, οἱ δὲ τοιχωρυχοῦσιν, οἱ δὲ ἀνδραποδίζονται· (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 4 37:2)

  (크세노폰, Works on Socrates, , chapter 4 37:2)

• πρὸσ δὲ τούτοισ, ἄνευ τῶν κατὰ μέροσ ἀδικημάτων οὐδεὶσ ἀδικεῖ, μοιχεύει δ’ οὐδεὶσ τὴν ἑαυτοῦ οὐδὲ τοιχωρυχεῖ τὸν ἑαυτοῦ τοῖχον οὐδὲ κλέπτει τὰ αὑτοῦ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 154:5)

  (아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 154:5)

유사 형태

• τοιχωρύχε (5)
• τοιχωρύχοι (4)
• τοιχωρυχεῖν (4)
• τοιχωρύχους (4)
• τοιχωρυχεῖ (2)
• τοιχωρύχοις (2)
• τοιχωρυχοῦσι (2)
• τοιχωρύχου (1)
• τοιχωρυχῶν (1)
• τοιχωρυχίᾳ (1)
• τοιχωρύχος (1)
• τοιχωρύχων (1)
• τοιχωρύχον (1)
• τοιχωρυχίας (1)
• τοιχωρυχοῦσιν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.