뜻

1. to prove positively, evidence he gave

예문

• τὰ δὲ πρὸ τούτων δι’ αἰσχύνησ εἶχον ἅπαντεσ Ἕλληνεσ ὅλα γυμνὰ φαίνειν ἐν ταῖσ ἀγωνίαισ τὰ σώματα, ὡσ Ὅμηροσ τεκμηριοῖ, μαρτύρων ἀξιοπιστότατόσ τε καὶ ἀρχαιότατοσ ὢν ζωννυμένουσ τοὺσ ἡρ́ωασ ποιῶν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 4:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 4:2)

• τεκμηριοῖ δὲ καὶ τοῦτο, ὁ χρόνοσ γοῦν αὐτοῦ οὐχ ἅπτεται, ἀλλ’ ἀπαντληθὲν τὸ ὕδωρ καὶ ἔξω γενόμενον τὸ αὐτὸ ποιεῖ οἱο͂́ν περ τὸ ἀεὶ λειπόμενον ἐν τῷ φρέατι, ἄσηπτον καὶ ἀπαθὲσ μένει. (Aristides, Aelius, Orationes, 3:1)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 3:1)

• τεκμηριοῖ δὲ καὶ Δημοσθένησ καὶ ἕτεροι μυρίοι. (Aristides, Aelius, Orationes, 196:8)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 196:8)

• τὸ γὰρ περὶ Λάρισσαν πεδίον θάλατταν εἶναι τὸ παλαιὸν πολλὰ τεκμηριοῖ. (Aristides, Aelius, Orationes, 21:13)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 21:13)

• καὶ ὁ πῖλοσ δέ μοι δοκεῖ τὸν οὐρανὸν τεκμηριοῦν ὑακίνθινοσ πεποιημένοσ, οὐ γὰρ ἂν ἄλλωσ ὑπερανετίθετο αὐτῷ τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ τῇ στεφάνῃ ἠγλαϊσμένον καὶ ταύτῃ χρυσέᾳ, διὰ τὴν αὐγήν, ᾗ μάλιστα χαίρει τὸ θεῖον. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 3 231:2)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 231:2)

유사 형태

• τεκμήριον (331)
• τεκμήρια (102)
• τεκμηρίῳ (51)
• τεκμηρίων (45)
• τεκμηρίοις (35)
• τεκμήριόν (25)
• τεκμηριῶσαι (6)
• τεκμήριά (4)
• τεκμηριοῖ (4)
• τεκμήρι (3)
• τεκμηρίου (3)
• τεκμηρίοισι (3)
• τεκμηρίωσιν (2)
• τεκμ[η]ρίοις (1)
• τεκμηριώδη (1)
• τεκμήρἰ (1)
• τεκμηρίοισιν (1)
• τεκμηριοῦν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.