- εἰ δή τίσ ἐστιν ἀρετὴ σκυτικῆσ καὶ σπουδαίου σκυτέωσ, τὸ ἔργον ἐστὶ σπουδαῖον ὑπόδημα. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 12:2)
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 12:2)
- πότερον οὖν τέκτονοσ μὲν καὶ σκυτέωσ ἔστιν ἔργα τινὰ καὶ πράξεισ, ἀνθρώπου δ’ οὐδέν ἐστιν, ἀλλ’ ἀργὸν πέφυκεν; (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 63:2)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 63:2)
- καὶ ταῦτα πάντα γίνεται πλήρωμα τῆσ πρώτησ πόλεωσ, ὡσ τῶν ἀναγκαίων τε χάριν πᾶσαν πόλιν συνεστηκυῖαν, ἀλλ’ οὐ τοῦ καλοῦ μᾶλλον, ἴσον τε δεομένην σκυτέων τε καὶ γεωργῶν. (Aristotle, Politics, Book 4 59:1)
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 59:1)
- ὁ δὲ Κριτίασ, ἀλλὰ τῶνδέ τοί σε ἀπέχεσθαι, ἔφη, δεήσει, ὦ Σώκρατεσ, τῶν σκυτέων καὶ τῶν τεκτόνων καὶ τῶν χαλκέων· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 2 44:1)
(크세노폰, Memorabilia, , chapter 2 44:1)
- διὰ χρόνου γὰρ ἀφικόμενοσ ὁ Ἱππίασ Ἀθήναζε παρεγένετο τῷ Σωκράτει λέγοντι πρόσ τινασ, ὡσ θαυμαστὸν εἰή τό, εἰ μέν τισ βούλοιτο σκυτέα διδάξασθαί τινα ἢ τέκτονα ἢ χαλκέα ἢ ἱππέα, μὴ ἀπορεῖν ὅποι ἂν πέμψασ τούτου τύχοι, φασὶ δέ τινεσ καὶ ἵππον καὶ βοῦν τῷ βουλομένῳ δικαίουσ ποιήσασθαι πάντα μεστὰ εἶναι τῶν διδαξόντων· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 4 6:2)
(크세노폰, Memorabilia, , chapter 4 6:2)
- εἶτα ἐκεῖνοσ κατά τινα δαίμονα ἀγορασθεὶσ ὑπό τινοσ τῶν Καισαριανῶν τοῦ Καίσαροσ σκυτεὺσ ἐγένετο. (Epictetus, Works, book 1, 19:2)
(에픽테토스, Works, book 1, 19:2)
- καὶ γὰρ σκυτεὺσ πῶσ μὲν μανθάνει τισ παρεῖναι καὶ παρακολουθεῖν ἀτερπέσ, τὸ δ’ ὑπόδημα χρήσιμον καὶ ἰδεῖν ἄλλωσ οὐκ ἀηδέσ. (Epictetus, Works, book 2, 4:1)
(에픽테토스, Works, book 2, 4:1)
- οὐδὲ γὰρ εἰσ τεκτονικὴν ὁ μὴ τέκτων οὐδ’ εἰσ σκυτικὴν ὁ μὴ σκυτεύσ. (Epictetus, Works, book 3, 8:6)
(에픽테토스, Works, book 3, 8:6)
- ἢ οὐδ’ ὁ ποιήσασ, ὅ τε χαλκεὺσ καὶ ὁ σκυτεύσ, ἀλλ’ ἐκεῖνοσ ὅσπερ τούτοισ ἐπίσταται χρῆσθαι, μόνοσ ὁ ἱππικόσ; (Plato, Republic, book 10 151:2)
(플라톤, Republic, book 10 151:2)
