뜻

1. 울부짖기, 포효, 으르렁거림, 부르짖음

1. bellowing, roaring

예문

• ἦν μὲν γάρ αὐτοῖσ ἀχαράκωτον τὸ στρατόπεδον καὶ ἀτείχιστον, ἀπελείποντο δὲ τῶν βαρβάρων ἔτι πολλαὶ μυριάδεσ ἀήττητοι, καὶ συμμεμιγμένων τούτοισ ὅσοι διαπεφεύγεσαν τῶν Ἀμβρώνων, ὀδυρμὸσ ἦν διὰ νυκτόσ, οὐ κλαυθμοῖσ οὐδὲ στεναγμοῖσ ἀνθρώπων ἐοικώσ, ἀλλὰ θηρομιγήσ τισ ὠρυγὴ καὶ βρύχημα μεμιγμένον ἀπειλαῖσ καὶ θρήνοισ ἀναπεμπόμενον ἐκ πλήθουσ τοσούτου τά τε πέριξ ὄρη καὶ τὰ κοῖλα τοῦ ποταμοῦ περιεφώνει. (Plutarch, Caius Marius, chapter 20 2:1)

  (플루타르코스, Caius Marius, chapter 20 2:1)

• πεσόντοσ δὲ μετὰ στεναγμοῦ καὶ βρυχήματοσ εὐθὺσ ἀφῆκεν ὁ θυμὸσ αὐτόν, καὶ γενόμενοσ παρ’ ἑαυτῷ καὶ τοὺσ φίλουσ ἰδὼν ἀφώνουσ ἑστῶτασ ἑλκύσασθαι μὲν ἐκ τοῦ νεκροῦ τὴν αἰχμήν ἔφθασε, παῖσαι δ’ ἑαυτὸν ὁρμήσασ παρά τὸν τράχηλον ἐπεσχέθη, τῶν σωματοφυλάκων τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ λαβόντων καὶ τὸ σῶμα βίᾳ παρενεγκόντων εἰσ τὸν θάλαμον. (Plutarch, Alexander, chapter 51 6:1)

  (플루타르코스, Alexander, chapter 51 6:1)

• ὅπου δ’ ἂν ἀπαγορεύσωσιν, οἱ μὲν κάθηνται περιμένοντεσ οἱ δὲ θηρεύουσι κἂν λάβωσιν ὁτιοῦν, ἀνακαλοῦνται, μόσχου μυκήματι τὸ βρύχημα ποιοῦντεσ ὅμοιον· (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 17 6:1)

  (플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 17 6:1)

• μηκέτι ταυροβόροιο βαρὺ βρύχημα λέοντοσ πτήσσετε, ληινόμοι γειαρόται Νεμέησ· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 941)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 941)

• βοὴ δὲ οὐδεμία ἐκ τοσῆσδε φάλαγγοσ τοιάδε δρώσησ οὐδ’ οἰμωγαὶ τῶν ἀναιρουμένων ἢ πλησσομένων, ἀλλὰ βρυχήματα μόνα καὶ στόνοι πιπτόντων, ἔνθα συνετάχθησαν, εὐσχημόνωσ. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 11 8:8)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 8:8)

유사 형태

• βρύχημα (3)
• βρυχηδὸν (2)
• βρυχήμασι (2)
• βρυχήσατ (1)
• βρυχήματα (1)
• βρυχηθεὶς (1)
• βρυχὴ (1)
• βρυχητὰν (1)
• βρυχήματος (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.