Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κοναβέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κοναβέω κοναβήσω

Structure: κοναβέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ko/nabos

Sense

  1. to resound, clash, ring, reecho

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κονάβω κονάβεις κονάβει
Dual κονάβειτον κονάβειτον
Plural κονάβουμεν κονάβειτε κονάβουσιν*
SubjunctiveSingular κονάβω κονάβῃς κονάβῃ
Dual κονάβητον κονάβητον
Plural κονάβωμεν κονάβητε κονάβωσιν*
OptativeSingular κονάβοιμι κονάβοις κονάβοι
Dual κονάβοιτον κοναβοίτην
Plural κονάβοιμεν κονάβοιτε κονάβοιεν
ImperativeSingular κονᾶβει κοναβεῖτω
Dual κονάβειτον κοναβεῖτων
Plural κονάβειτε κοναβοῦντων, κοναβεῖτωσαν
Infinitive κονάβειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κοναβων κοναβουντος κοναβουσα κοναβουσης κοναβουν κοναβουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κονάβουμαι κονάβει, κονάβῃ κονάβειται
Dual κονάβεισθον κονάβεισθον
Plural κοναβοῦμεθα κονάβεισθε κονάβουνται
SubjunctiveSingular κονάβωμαι κονάβῃ κονάβηται
Dual κονάβησθον κονάβησθον
Plural κοναβώμεθα κονάβησθε κονάβωνται
OptativeSingular κοναβοίμην κονάβοιο κονάβοιτο
Dual κονάβοισθον κοναβοίσθην
Plural κοναβοίμεθα κονάβοισθε κονάβοιντο
ImperativeSingular κονάβου κοναβεῖσθω
Dual κονάβεισθον κοναβεῖσθων
Plural κονάβεισθε κοναβεῖσθων, κοναβεῖσθωσαν
Infinitive κονάβεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοναβουμενος κοναβουμενου κοναβουμενη κοναβουμενης κοναβουμενον κοναβουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κοναβήσω κοναβήσεις κοναβήσει
Dual κοναβήσετον κοναβήσετον
Plural κοναβήσομεν κοναβήσετε κοναβήσουσιν*
OptativeSingular κοναβήσοιμι κοναβήσοις κοναβήσοι
Dual κοναβήσοιτον κοναβησοίτην
Plural κοναβήσοιμεν κοναβήσοιτε κοναβήσοιεν
Infinitive κοναβήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κοναβησων κοναβησοντος κοναβησουσα κοναβησουσης κοναβησον κοναβησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κοναβήσομαι κοναβήσει, κοναβήσῃ κοναβήσεται
Dual κοναβήσεσθον κοναβήσεσθον
Plural κοναβησόμεθα κοναβήσεσθε κοναβήσονται
OptativeSingular κοναβησοίμην κοναβήσοιο κοναβήσοιτο
Dual κοναβήσοισθον κοναβησοίσθην
Plural κοναβησοίμεθα κοναβήσοισθε κοναβήσοιντο
Infinitive κοναβήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοναβησομενος κοναβησομενου κοναβησομενη κοναβησομενης κοναβησομενον κοναβησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκονᾶβουν ἐκονᾶβεις ἐκονᾶβειν*
Dual ἐκονάβειτον ἐκοναβεῖτην
Plural ἐκονάβουμεν ἐκονάβειτε ἐκονᾶβουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκοναβοῦμην ἐκονάβου ἐκονάβειτο
Dual ἐκονάβεισθον ἐκοναβεῖσθην
Plural ἐκοναβοῦμεθα ἐκονάβεισθε ἐκονάβουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to resound

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION