Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατατιλάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κατατιλάω κατατιλήσω

Structure: κατατιλά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make dirt over

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατιλῶ κατατιλᾷς κατατιλᾷ
Dual κατατιλᾶτον κατατιλᾶτον
Plural κατατιλῶμεν κατατιλᾶτε κατατιλῶσιν*
SubjunctiveSingular κατατιλῶ κατατιλῇς κατατιλῇ
Dual κατατιλῆτον κατατιλῆτον
Plural κατατιλῶμεν κατατιλῆτε κατατιλῶσιν*
OptativeSingular κατατιλῷμι κατατιλῷς κατατιλῷ
Dual κατατιλῷτον κατατιλῴτην
Plural κατατιλῷμεν κατατιλῷτε κατατιλῷεν
ImperativeSingular κατατίλᾱ κατατιλᾱ́τω
Dual κατατιλᾶτον κατατιλᾱ́των
Plural κατατιλᾶτε κατατιλώντων, κατατιλᾱ́τωσαν
Infinitive κατατιλᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατιλων κατατιλωντος κατατιλωσα κατατιλωσης κατατιλων κατατιλωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατιλῶμαι κατατιλᾷ κατατιλᾶται
Dual κατατιλᾶσθον κατατιλᾶσθον
Plural κατατιλώμεθα κατατιλᾶσθε κατατιλῶνται
SubjunctiveSingular κατατιλῶμαι κατατιλῇ κατατιλῆται
Dual κατατιλῆσθον κατατιλῆσθον
Plural κατατιλώμεθα κατατιλῆσθε κατατιλῶνται
OptativeSingular κατατιλῴμην κατατιλῷο κατατιλῷτο
Dual κατατιλῷσθον κατατιλῴσθην
Plural κατατιλῴμεθα κατατιλῷσθε κατατιλῷντο
ImperativeSingular κατατιλῶ κατατιλᾱ́σθω
Dual κατατιλᾶσθον κατατιλᾱ́σθων
Plural κατατιλᾶσθε κατατιλᾱ́σθων, κατατιλᾱ́σθωσαν
Infinitive κατατιλᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατιλωμενος κατατιλωμενου κατατιλωμενη κατατιλωμενης κατατιλωμενον κατατιλωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατιλήσω κατατιλήσεις κατατιλήσει
Dual κατατιλήσετον κατατιλήσετον
Plural κατατιλήσομεν κατατιλήσετε κατατιλήσουσιν*
OptativeSingular κατατιλήσοιμι κατατιλήσοις κατατιλήσοι
Dual κατατιλήσοιτον κατατιλησοίτην
Plural κατατιλήσοιμεν κατατιλήσοιτε κατατιλήσοιεν
Infinitive κατατιλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατιλησων κατατιλησοντος κατατιλησουσα κατατιλησουσης κατατιλησον κατατιλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατατιλήσομαι κατατιλήσει, κατατιλήσῃ κατατιλήσεται
Dual κατατιλήσεσθον κατατιλήσεσθον
Plural κατατιλησόμεθα κατατιλήσεσθε κατατιλήσονται
OptativeSingular κατατιλησοίμην κατατιλήσοιο κατατιλήσοιτο
Dual κατατιλήσοισθον κατατιλησοίσθην
Plural κατατιλησοίμεθα κατατιλήσοισθε κατατιλήσοιντο
Infinitive κατατιλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατατιλησομενος κατατιλησομενου κατατιλησομενη κατατιλησομενης κατατιλησομενον κατατιλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκατατίλων ἐκατατίλᾱς ἐκατατίλᾱν*
Dual ἐκατατιλᾶτον ἐκατατιλᾱ́την
Plural ἐκατατιλῶμεν ἐκατατιλᾶτε ἐκατατίλων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκατατιλώμην ἐκατατιλῶ ἐκατατιλᾶτο
Dual ἐκατατιλᾶσθον ἐκατατιλᾱ́σθην
Plural ἐκατατιλώμεθα ἐκατατιλᾶσθε ἐκατατιλῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to make dirt over

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION