Sense

1. to make an inarticulate noise, to sound, make a noise, chatter-like
2. to knock at, were heard to open

Examples

• καὶ ἡ μιαρὰ δὲ παιδίσκη ἐπεὶ ψόφου προσιόντων τινῶν ᾔσθετο, σιέλῳ χρίσασα τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ὡσ δακρύσασα ἐπ’ ἐμοί, κωκύουσα καὶ τοὔνομα ἐπικαλουμένη ἀπηλλάττετο. (Lucian, Cataplus, (no name) 12:7)
• τοῖσ γὰρ προπεπραγμένοισ ἀεί τι μεῖζον προστιθὲν ἄρδην με τῆσ οἰκείασ ἀποθλίψει χώρασ, ὡσ ὀλίγου δεῖν ἡσυχίαν ἀγαγόντα μηδὲ ἐν γράμμασιν ἀριθμεῖσθαι, ἐν ἴσῳ δὲ κεῖσθαι τοῦ ψόφου. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 2:3)
• ὅσαι δὲ ἀνθρώπουσ δεδίασιν καὶ ὑπὸ ψόφου ἐκπλήσσονται καὶ θορυβώδεισ εἰσὶν καὶ ἐπὶ πολλὰ καὶ εἰκῇ κινοῦνται [ ‐ καὶ ταῦτα ἀλογίστων ἐστὶν καὶ οὐκ ἐμφρόνων ‐ ], καθάπερ ἄνθρωποι οἱ δειλοὶ καὶ ἔκφρονεσ, οὕτω δὲ καὶ αἱ κύνεσ αἱ τοιαῦται οὔποτε ἂν εἰε͂ν γενναῖαι. (Arrian, Cynegeticus, chapter 7 3:3)
• ὁ δὲ τὴν θύραν τοῦ δωματίου προστίθησιν εἰκῆ, καὶ τοῦτο ὡσ μὴ ὑπ’ ἀνέμου ἀνοιχθείη, καὶ γενομένου ψόφου νύκτωρ οὐδέν τι μᾶλλον θορυβεῖται ἢ μὴ γενομένου, καὶ δι’ ἐρημίασ δὲ ἀπιὼν ἄνευ ξίφουσ ὁδεύει· (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 55:3)
• ὡσ δὲ τοὺσ λύχνουσ ἀποσβέσασ ἡμῖν παρήγγειλεν καθεύδειν τοῦ θεοῦ ὁ πρόπολοσ, εἰπών, ἤν τισ αἴσθηται ψόφου σιγᾶν, ἅπαντεσ κοσμίωσ κατεκείμεθα. (Aristophanes, Plutus, Episode 1:12)

Similar forms

• ψοφεῖ (7)
• ψοφέει (2)
• ψοφεῖν (2)
• ψοφεῖτε (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.