Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χρεμετίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: χρεμετίζω χρεμετίσω

Structure: χρεμετίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Formed from the sound.

Sense

  1. to neigh, whinny

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρεμετίζω χρεμετίζεις χρεμετίζει
Dual χρεμετίζετον χρεμετίζετον
Plural χρεμετίζομεν χρεμετίζετε χρεμετίζουσιν*
SubjunctiveSingular χρεμετίζω χρεμετίζῃς χρεμετίζῃ
Dual χρεμετίζητον χρεμετίζητον
Plural χρεμετίζωμεν χρεμετίζητε χρεμετίζωσιν*
OptativeSingular χρεμετίζοιμι χρεμετίζοις χρεμετίζοι
Dual χρεμετίζοιτον χρεμετιζοίτην
Plural χρεμετίζοιμεν χρεμετίζοιτε χρεμετίζοιεν
ImperativeSingular χρεμέτιζε χρεμετιζέτω
Dual χρεμετίζετον χρεμετιζέτων
Plural χρεμετίζετε χρεμετιζόντων, χρεμετιζέτωσαν
Infinitive χρεμετίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χρεμετιζων χρεμετιζοντος χρεμετιζουσα χρεμετιζουσης χρεμετιζον χρεμετιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρεμετίζομαι χρεμετίζει, χρεμετίζῃ χρεμετίζεται
Dual χρεμετίζεσθον χρεμετίζεσθον
Plural χρεμετιζόμεθα χρεμετίζεσθε χρεμετίζονται
SubjunctiveSingular χρεμετίζωμαι χρεμετίζῃ χρεμετίζηται
Dual χρεμετίζησθον χρεμετίζησθον
Plural χρεμετιζώμεθα χρεμετίζησθε χρεμετίζωνται
OptativeSingular χρεμετιζοίμην χρεμετίζοιο χρεμετίζοιτο
Dual χρεμετίζοισθον χρεμετιζοίσθην
Plural χρεμετιζοίμεθα χρεμετίζοισθε χρεμετίζοιντο
ImperativeSingular χρεμετίζου χρεμετιζέσθω
Dual χρεμετίζεσθον χρεμετιζέσθων
Plural χρεμετίζεσθε χρεμετιζέσθων, χρεμετιζέσθωσαν
Infinitive χρεμετίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρεμετιζομενος χρεμετιζομενου χρεμετιζομενη χρεμετιζομενης χρεμετιζομενον χρεμετιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρεμετίσω χρεμετίσεις χρεμετίσει
Dual χρεμετίσετον χρεμετίσετον
Plural χρεμετίσομεν χρεμετίσετε χρεμετίσουσιν*
OptativeSingular χρεμετίσοιμι χρεμετίσοις χρεμετίσοι
Dual χρεμετίσοιτον χρεμετισοίτην
Plural χρεμετίσοιμεν χρεμετίσοιτε χρεμετίσοιεν
Infinitive χρεμετίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χρεμετισων χρεμετισοντος χρεμετισουσα χρεμετισουσης χρεμετισον χρεμετισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρεμετίσομαι χρεμετίσει, χρεμετίσῃ χρεμετίσεται
Dual χρεμετίσεσθον χρεμετίσεσθον
Plural χρεμετισόμεθα χρεμετίσεσθε χρεμετίσονται
OptativeSingular χρεμετισοίμην χρεμετίσοιο χρεμετίσοιτο
Dual χρεμετίσοισθον χρεμετισοίσθην
Plural χρεμετισοίμεθα χρεμετίσοισθε χρεμετίσοιντο
Infinitive χρεμετίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρεμετισομενος χρεμετισομενου χρεμετισομενη χρεμετισομενης χρεμετισομενον χρεμετισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχρεμέτιζον ἐχρεμέτιζες ἐχρεμέτιζεν*
Dual ἐχρεμετίζετον ἐχρεμετιζέτην
Plural ἐχρεμετίζομεν ἐχρεμετίζετε ἐχρεμέτιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχρεμετιζόμην ἐχρεμετίζου ἐχρεμετίζετο
Dual ἐχρεμετίζεσθον ἐχρεμετιζέσθην
Plural ἐχρεμετιζόμεθα ἐχρεμετίζεσθε ἐχρεμετίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐλθόντοσ δὲ τοῦ συντεθέντοσ χρόνου οὗ ἀμνημονεῖν προσποιουμένω ἀναμιμνῄσκων, βιαζόμενοσ, χρεμετίζων, ἕλκων ἠνάγκασεν αὖ προσελθεῖν τοῖσ παιδικοῖσ ἐπὶ τοὺσ αὐτοὺσ λόγουσ, καὶ ἐπειδὴ ἐγγὺσ ἦσαν, ἐγκύψασ καὶ ἐκτείνασ τὴν κέρκον, ἐνδακὼν τὸν χαλινόν, μετ’ ἀναιδείασ ἕλκει· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 190:2)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION