Sense

1. Chorus leader, who could enter the story as a character able to interact with the characters of a play.
2. Generally, the leader of a train or band.
3. In Athens, one who defrays the cost of a performance.
4. Generally, one who supplies financial backing for any endeavour.

Examples

• Φιλόξενόσ τισ Μακεδὼν Καρίασ σατραπεύων δεηθεὶσ χρημάτων Διονύσια ἔφασκε μέλλειν ἄγειν, καὶ χοραγοὺσ προέγραψε τῶν Καρῶν τοὺσ εὐπορωτάτουσ καὶ προσέταττεν αὐτοῖσ ἃ δεῖ παρασκευάζειν. (Aristotle, Economics, Book 2 110:1)
• ἁγεῖται δ’ ἁ Λήδασ παῖσ ἁγνὰ χοραγὸσ εὐπρεπήσ. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric3)
• Φοίνισσα Σιδωνιὰσ ὦ ταχεῖα κώπα, ῥοθίοισι μάτηρ εἰρεσίασ φίλα, χοραγὲ τῶν καλλιχόρων δελφίνων, ὅταν αὔραισ πέλαγοσ ἀνήνεμον ᾖ, γλαυκὰ δὲ Πόντου θυγάτηρ Γαλάνεια τάδ’ εἴπῃ· (Euripides, Helen, choral, strophe 11)
• ὁ δ’ ἐκ μακρᾶσ καὶ δυεῖν βραχειῶν μέσην μὲν λαβὼν τὴν μακρὰν ἀμφίβραχυσ ὠνόμασται, καὶ οὐ σφόδρα τῶν εὐσχήμων ἐστὶ ῥυθμῶν ἀλλὰ διακέκλασταί τε καὶ πολὺ τὸ θῆλυ καὶ ἀηδὲσ ἔχει, οἱᾶ́ ἐστι ταυτί Ιἄκχε θρίαμβε, σὺ τῶνδε χοραγέ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1722)
• "ὦ χοραγέ, ἐξεῦρεσ πῶσ καὶ αὕτη ἡ χώρα ἄτιμοσ οὖσα ἔντιμοσ γένηται. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 11)
• Δαμομένησ ὁ χοραγόσ, ὁ τὸν τρίποδ’ ὦ Διόνυσε, καὶ σὲ τὸν ἅδιστον θεῶν μακάρων ἀναθείσ, μέτριοσ ἦν ἐν πᾶσι, χορῷ δ’ ἐκτήσατο νίκαν ἀνδρῶν, καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ προσῆκον ὁρῶν. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 3391)

Similar forms

• χοραγέ (3)
• χοραγός (1)
• χοραγὲ (1)
• χοραγὸς (1)
• χοράγ (1)
• χοραγοὺς (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary