Sense

1. Chorus leader, who could enter the story as a character able to interact with the characters of a play.
2. Generally, the leader of a train or band.
3. In Athens, one who defrays the cost of a performance.
4. Generally, one who supplies financial backing for any endeavour.

Examples

• Φιλόξενός τις Μακεδὼν Καρίας σατραπεύων δεηθεὶς χρημάτων Διονύσια ἔφασκε μέλλειν ἄγειν, καὶ χοραγοὺς προέγραψε τῶν Καρῶν τοὺς εὐπορωτάτους καὶ προσέταττεν αὐτοῖς ἃ δεῖ παρασκευάζειν. (Aristotle, Economics, Book 2 110:1)
• ἁγεῖται δ ἁ Λήδας παῖς ἁγνὰ χοραγὸς εὐπρεπής. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric3)
• Φοίνισσα Σιδωνιὰς ὦ ταχεῖα κώπα, ῥοθίοισι μάτηρ εἰρεσίας φίλα, χοραγὲ τῶν καλλιχόρων δελφίνων, ὅταν αὔραις πέλαγος ἀνήνεμον ᾖ, γλαυκὰ δὲ Πόντου θυγάτηρ Γαλάνεια τάδ εἴπῃ: (Euripides, Helen, choral, strophe 11)
• ὁ δ ἐκ μακρᾶς καὶ δυεῖν βραχειῶν μέσην μὲν λαβὼν τὴν μακρὰν ἀμφίβραχυς ὠνόμασται, καὶ οὐ σφόδρα τῶν εὐσχήμων ἐστὶ ῥυθμῶν ἀλλὰ διακέκλασταί τε καὶ πολὺ τὸ θῆλυ καὶ ἀηδὲς ἔχει, οἱά῀ ἐστι ταυτί Ιἄκχε θρίαμβε, σὺ τῶνδε χοραγέ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1722)
• "ὦ χοραγέ, ἐξεῦρες πῶς καὶ αὕτη ἡ χώρα ἄτιμος οὖσα ἔντιμος γένηται. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 11)
• Δαμομένης ὁ χοραγός, ὁ τὸν τρίποδ ὦ Διόνυσε, καὶ σὲ τὸν ἅδιστον θεῶν μακάρων ἀναθείς, μέτριος ἦν ἐν πᾶσι, χορῷ δ ἐκτήσατο νίκαν ἀνδρῶν, καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ προσῆκον ὁρῶν. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 3391)

Similar forms

• χοραγέ (3)
• χοραγός (1)
• χοραγὲ (1)
• χοραγὸς (1)
• χοράγ (1)
• χοραγοὺς? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary