- ἵνα τοίνυν μὴ πάνυ θαυμάζῃσ μηδὲ τὸ πρᾶγμά σοι δοκῇ χλεύησ ἄξιον, φέρε προτυπωσώμεθα παρ’ ἡμῖν αὐτοῖσ ἠγγέλθαι μὲν αἰφνίδιον εἰσ τὴν χώραν ἐμβεβληκέναι πολεμίουσ, εἶναι δὲ ἀνάγκην ἐπεξιέναι καὶ μὴ περιορᾶν ἔξω δῃουμένην τὴν γῆν, τὸν στρατηγὸν δὲ παραγγέλλειν ἅπαντασ εἰσ τὸν κατάλογον τοὺσ ἐν ἡλικίᾳ, καὶ δὴ χωρεῖν τοὺσ ἄλλουσ, ἐν δὲ δὴ τούτοισ φιλοσόφουσ τινὰσ καὶ ῥήτορασ καὶ παρασίτουσ. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 40:1)
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 40:1)
- ἦν ἄρ’ ἔποσ τόδ’ ἀληθέσ, ὅ τ’ οὐ μόνον ὕδατοσ αἶσαν, ἀλλά τι καὶ χλεύησ οἶνοσ ἔχειν ἐθέλει. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 58 2:6)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 58 2:6)
- συννοήσασ δὲ Καῖσαρ τὴν ἀπάτην πρὸσ βλάβησ μὲν ἔγνω τὸν ἐν πολέμοισ ἔλεον, τὸ γὰρ ἀπηνέστερον ἧττον ὑποπίπτειν τῷ πανούργῳ, τὰσ δ’ ἐμβολὰσ τῆσ ἑλεπόλεωσ ὀργῇ τῆσ χλεύησ ἐποιεῖτο δυνατωτέρασ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 373:1)
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 373:1)
- "τί καταγνοὺσ αὐτοῦ μικρὸν ἢ μεῖζον ἀδίκημα, πάτερ, προσέταξασ ἀνελεῖν ἄνδρα μέγα μὲν αὐτῷ πρὸσ σωτηρίαν ὄφελοσ γεγενημένον, μεῖζον δὲ πρὸσ τὴν Παλαιστίνων τιμωρίαν, ὕβρεωσ δὲ καὶ χλεύησ ἀπαλλάξαντα τὸν Ἑβραίων λαὸν ἣν ἐπὶ τεσσαράκοντα ἡμέρασ ὑπέμεινε μόνοσ τολμῶν ὑποστῆναι τὴν τοῦ πολεμίου πρόκλησιν, καὶ μετὰ ταῦτα κομίσαντα μὲν ὅσασ ἐπετάχθη κεφαλὰσ τῶν ἐχθρῶν, λαβόντα δ’ ἐπὶ τούτῳ γέρασ τὴν ἐμὴν ἀδελφὴν πρὸσ γάμον, ὡσ ἂν ἀλγεινὸσ αὐτοῦ γένοιθ’ ἡμῖν ὁ θάνατοσ οὐ διὰ τὴν ἀρετὴν μόνον, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν συγγένειαν· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 6 268:2)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 268:2)
- δηρὸν δ’ ἄφθογγοσ τετιημένη ἧστ’ ἐπὶ δίφρου, οὐδέ τιν’ οὔτ’ ἔπεϊ προσπτύσσετο οὔτε τι ἔργῳ, ἀλλ’ ἀγέλαστοσ, ἄπαστοσ ἐδητύοσ ἠδὲ ποτῆτοσ ἧστο πόθῳ μινύθουσα βαθυζώνοιο θυγατρόσ, πρίν γ’ ὅτε δὴ χλεύῃσ μιν Ιἄμβη κέδν’ εἰδυῖα πολλὰ παρασκώπτουσ’ ἐτρέψατο πότνιαν ἁγνήν, μειδῆσαι γελάσαι τε καὶ ἵλαον σχεῖν θυμόν· (Anonymous, Homeric Hymns, 21:8)
(익명 저작, Homeric Hymns, 21:8)