χαυλιόδους
Third declension Noun; Masc/Fem
Transliteration:
Principal Part:
χαυλιόδους
χαυλιόδοντος
Structure:
χαυλιοδοντ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Etym.: Deriv. of xauli- unknown.
Sense
- with outstanding teeth or tusks
- outstanding, tusky
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὸ μὲν γὰρ δέρμα αὐτοῦ πᾶν φολιδωτόν ἐστι καὶ τῇ σκληρότητι διάφορον, ὀδόντεσ δ’ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν ὑπάρχουσι πολλοί, δύο δὲ οἱ χαυλιόδοντεσ πολὺ τῷ μεγέθει τῶν ἄλλων διαλλάττοντεσ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 35 3:3)
- ὁ δὲ καλούμενοσ ἵπποσ τῷ μεγέθει μέν ἐστιν οὐκ ἐλάττων πηχῶν πέντε, τετράπουσ δ’ ὢν καὶ δίχηλοσ παραπλησίωσ τοῖσ βουσὶ τοὺσ χαυλιόδοντασ ἔχει μείζουσ τῶν ἀγρίων ὑῶν, τρεῖσ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν, ὦτα δὲ καὶ κέρκον καὶ φωνὴν ἵππῳ παρεμφερῆ, τὸ δ’ ὅλον κύτοσ τοῦ σώματοσ οὐκ ἀνόμοιον ἐλέφαντι, καὶ δέρμα πάντων σχεδὸν τῶν θηρίων ἰσχυρότατον. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 35 8:1)
- ἔχει δὲ ὀφθαλμοὺσ μὲν ὑόσ, ὀδόντασ δὲ μεγάλουσ καὶ χαυλιόδοντασ κατὰ λόγον τοῦ σώματοσ. (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 68 4:1)
- τετράπουν ἐστί, δίχηλον, ὁπλαὶ βοόσ, σιμόν, λοφιὴν ἔχον ἵππου, χαυλιόδοντασ φαῖνον, οὐρὴν ἵππου καὶ φωνήν, μέγαθοσ ὅσον τε βοῦσ ὁ μέγιστοσ· (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 71 2:3)
- ποταμίοισ γε μὴν ἵπποισ καὶ ὑσὶν ἡ κάτωθεν γένυσ τοὺσ χαυλιόδοντασ φέρει, κέρατα δὲ ἀναφυόμενα <οὐχ> ὁρῶμεν ἐκ γενύων· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 12 4:4)
