Hellas Alive Dictionary - χαλκελατος

Ancient Greek-English Dictionary

χαλκέλατος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: χαλκέλατος χαλκέλατον

Structure: χαλκελατ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: poetic for xalkh/latos, Pind.

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	χαλκέλατος χαλκελάτου	χαλκελατώτερος χαλκελατωτέρου	χαλκελατώτατος χαλκελατωτάτου
Adverb	χαλκελάτως	χαλκελατώτερον	χαλκελατώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

εἶπε Λερναίασ ἀπ’ ἀκτᾶσ εὐθὺν ἐσ ἀμφιθάλασσον νομόν, ἔνθα ποτὲ βρέχε θεῶν βασιλεὺσ ὁ μέγασ χρυσέαισ νιφάδεσσι πόλιν, ἁνίχ’ Ἁφαίστου τέχναισιν χαλκελάτῳ πελέκει πατέροσ Αθαναία κορυφὰν κατ’ ἄκραν ἀνορούσαισ’ ἀλάλαξεν ὑπερμάκει βοᾷ· (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 7 12:1)
εἰσ σικύαν κἀμὲ σοφὴ ποίησε τέχνη Παιήονοσ ἔμπνουν πῦρ ὑπὸ χαλκελάτοισ χείλεσι κευθομένην δειλῶν δ’ αἷμα κελαινὸν ἀπ’ ἀνθρώπων ἐρύουσα, Ἥφαιστον κτείνω γαστρὶ περισχομένη. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 541)
κεῖνοσ δ’ ἐστὶν ἄριστοσ ἐρωτικόσ, ὃσ τάδε μίξει οἶκτον ἔχων ὀλίγῃ ξυνὸν ἀγηνορίῃ, χρύσεοσ ἀψαύστοιο διέτμαγεν ἅμμα κορείασ Ζεύσ, διαδὺσ Δανάασ χαλκελάτουσ θαλάμουσ. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 216 1:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기