Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χαλαζάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: χαλαζάω

Structure: χαλαζά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from xa/laza

Sense

  1. to hail
  2. to have pimples or tubercles

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χαλάζω χαλάζᾳς χαλάζᾳ
Dual χαλάζᾱτον χαλάζᾱτον
Plural χαλάζωμεν χαλάζᾱτε χαλάζωσιν*
SubjunctiveSingular χαλάζω χαλάζῃς χαλάζῃ
Dual χαλάζητον χαλάζητον
Plural χαλάζωμεν χαλάζητε χαλάζωσιν*
OptativeSingular χαλάζῳμι χαλάζῳς χαλάζῳ
Dual χαλάζῳτον χαλαζῷτην
Plural χαλάζῳμεν χαλάζῳτε χαλάζῳεν
ImperativeSingular χαλᾶζᾱ χαλαζᾶτω
Dual χαλάζᾱτον χαλαζᾶτων
Plural χαλάζᾱτε χαλαζῶντων, χαλαζᾶτωσαν
Infinitive χαλάζᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
χαλαζων χαλαζωντος χαλαζωσα χαλαζωσης χαλαζων χαλαζωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χαλάζωμαι χαλάζᾳ χαλάζᾱται
Dual χαλάζᾱσθον χαλάζᾱσθον
Plural χαλαζῶμεθα χαλάζᾱσθε χαλάζωνται
SubjunctiveSingular χαλάζωμαι χαλάζῃ χαλάζηται
Dual χαλάζησθον χαλάζησθον
Plural χαλαζώμεθα χαλάζησθε χαλάζωνται
OptativeSingular χαλαζῷμην χαλάζῳο χαλάζῳτο
Dual χαλάζῳσθον χαλαζῷσθην
Plural χαλαζῷμεθα χαλάζῳσθε χαλάζῳντο
ImperativeSingular χαλάζω χαλαζᾶσθω
Dual χαλάζᾱσθον χαλαζᾶσθων
Plural χαλάζᾱσθε χαλαζᾶσθων, χαλαζᾶσθωσαν
Infinitive χαλάζᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χαλαζωμενος χαλαζωμενου χαλαζωμενη χαλαζωμενης χαλαζωμενον χαλαζωμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχαλᾶζων ἐχαλᾶζᾱς ἐχαλᾶζᾱν*
Dual ἐχαλάζᾱτον ἐχαλαζᾶτην
Plural ἐχαλάζωμεν ἐχαλάζᾱτε ἐχαλᾶζων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχαλαζῶμην ἐχαλάζω ἐχαλάζᾱτο
Dual ἐχαλάζᾱσθον ἐχαλαζᾶσθην
Plural ἐχαλαζῶμεθα ἐχαλάζᾱσθε ἐχαλάζωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀπὸ τῶν χαλαζῶν δ’ ὦ πόνηρ’ Εὐριπίδη ἄναγε σεαυτὸν ἐκποδών, εἰ σωφρονεῖσ, ἵνα μὴ κεφαλαίῳ τὸν κρόταφόν σου ῥήματι θενὼν ὑπ’ ὀργῆσ ἐκχέῃ τὸν Τήλεφον· (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene17)
  • οὐκοῦν, ἦν δ’ ἐγώ, ὁ μὴ τοιοῦτοσ αὖ, ὅσῳ ἂν φαυλότεροσ ᾖ, πάντα τε μᾶλλον διηγήσεται καὶ οὐδὲν ἑαυτοῦ ἀνάξιον οἰήσεται εἶναι, ὥστε πάντα ἐπιχειρήσει μιμεῖσθαι σπουδῇ τε καὶ ἐναντίον πολλῶν, καὶ ἃ νυνδὴ ἐλέγομεν, βροντάσ τε καὶ ψόφουσ ἀνέμων τε καὶ χαλαζῶν καὶ ἀξόνων τε καὶ τροχιλιῶν, καὶ σαλπίγγων καὶ αὐλῶν καὶ συρίγγων καὶ πάντων ὀργάνων φωνάσ, καὶ ἔτι κυνῶν καὶ προβάτων καὶ ὀρνέων φθόγγουσ· (Plato, Republic, book 3 210:1)

Synonyms

  1. to hail

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION