Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: χαίνω

Structure: χαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. late present of χάσκω ‎(kháskō)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χαίνω χαίνεις χαίνει
Dual χαίνετον χαίνετον
Plural χαίνομεν χαίνετε χαίνουσιν*
SubjunctiveSingular χαίνω χαίνῃς χαίνῃ
Dual χαίνητον χαίνητον
Plural χαίνωμεν χαίνητε χαίνωσιν*
OptativeSingular χαίνοιμι χαίνοις χαίνοι
Dual χαίνοιτον χαινοίτην
Plural χαίνοιμεν χαίνοιτε χαίνοιεν
ImperativeSingular χαίνε χαινέτω
Dual χαίνετον χαινέτων
Plural χαίνετε χαινόντων, χαινέτωσαν
Infinitive χαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χαινων χαινοντος χαινουσα χαινουσης χαινον χαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χαίνομαι χαίνει, χαίνῃ χαίνεται
Dual χαίνεσθον χαίνεσθον
Plural χαινόμεθα χαίνεσθε χαίνονται
SubjunctiveSingular χαίνωμαι χαίνῃ χαίνηται
Dual χαίνησθον χαίνησθον
Plural χαινώμεθα χαίνησθε χαίνωνται
OptativeSingular χαινοίμην χαίνοιο χαίνοιτο
Dual χαίνοισθον χαινοίσθην
Plural χαινοίμεθα χαίνοισθε χαίνοιντο
ImperativeSingular χαίνου χαινέσθω
Dual χαίνεσθον χαινέσθων
Plural χαίνεσθε χαινέσθων, χαινέσθωσαν
Infinitive χαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χαινομενος χαινομενου χαινομενη χαινομενης χαινομενον χαινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓χαινον έ̓χαινες έ̓χαινεν*
Dual ἐχαίνετον ἐχαινέτην
Plural ἐχαίνομεν ἐχαίνετε έ̓χαινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχαινόμην ἐχαίνου ἐχαίνετο
Dual ἐχαίνεσθον ἐχαινέσθην
Plural ἐχαινόμεθα ἐχαίνεσθε ἐχαίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. late present of χάσκω ‎

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION