Ancient Greek-English Dictionary Language

ὠτακουστέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὠτακουστέω ὠτακουστήσω

Structure: ὠτακουστέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from w)takousth/s

Sense

  1. to hearken to, listen, watch covertly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠτακούστω ὠτακούστεις ὠτακούστει
Dual ὠτακούστειτον ὠτακούστειτον
Plural ὠτακούστουμεν ὠτακούστειτε ὠτακούστουσιν*
SubjunctiveSingular ὠτακούστω ὠτακούστῃς ὠτακούστῃ
Dual ὠτακούστητον ὠτακούστητον
Plural ὠτακούστωμεν ὠτακούστητε ὠτακούστωσιν*
OptativeSingular ὠτακούστοιμι ὠτακούστοις ὠτακούστοι
Dual ὠτακούστοιτον ὠτακουστοίτην
Plural ὠτακούστοιμεν ὠτακούστοιτε ὠτακούστοιεν
ImperativeSingular ὠτακοῦστει ὠτακουστεῖτω
Dual ὠτακούστειτον ὠτακουστεῖτων
Plural ὠτακούστειτε ὠτακουστοῦντων, ὠτακουστεῖτωσαν
Infinitive ὠτακούστειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὠτακουστων ὠτακουστουντος ὠτακουστουσα ὠτακουστουσης ὠτακουστουν ὠτακουστουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠτακούστουμαι ὠτακούστει, ὠτακούστῃ ὠτακούστειται
Dual ὠτακούστεισθον ὠτακούστεισθον
Plural ὠτακουστοῦμεθα ὠτακούστεισθε ὠτακούστουνται
SubjunctiveSingular ὠτακούστωμαι ὠτακούστῃ ὠτακούστηται
Dual ὠτακούστησθον ὠτακούστησθον
Plural ὠτακουστώμεθα ὠτακούστησθε ὠτακούστωνται
OptativeSingular ὠτακουστοίμην ὠτακούστοιο ὠτακούστοιτο
Dual ὠτακούστοισθον ὠτακουστοίσθην
Plural ὠτακουστοίμεθα ὠτακούστοισθε ὠτακούστοιντο
ImperativeSingular ὠτακούστου ὠτακουστεῖσθω
Dual ὠτακούστεισθον ὠτακουστεῖσθων
Plural ὠτακούστεισθε ὠτακουστεῖσθων, ὠτακουστεῖσθωσαν
Infinitive ὠτακούστεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὠτακουστουμενος ὠτακουστουμενου ὠτακουστουμενη ὠτακουστουμενης ὠτακουστουμενον ὠτακουστουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠτακουστήσω ὠτακουστήσεις ὠτακουστήσει
Dual ὠτακουστήσετον ὠτακουστήσετον
Plural ὠτακουστήσομεν ὠτακουστήσετε ὠτακουστήσουσιν*
OptativeSingular ὠτακουστήσοιμι ὠτακουστήσοις ὠτακουστήσοι
Dual ὠτακουστήσοιτον ὠτακουστησοίτην
Plural ὠτακουστήσοιμεν ὠτακουστήσοιτε ὠτακουστήσοιεν
Infinitive ὠτακουστήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὠτακουστησων ὠτακουστησοντος ὠτακουστησουσα ὠτακουστησουσης ὠτακουστησον ὠτακουστησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠτακουστήσομαι ὠτακουστήσει, ὠτακουστήσῃ ὠτακουστήσεται
Dual ὠτακουστήσεσθον ὠτακουστήσεσθον
Plural ὠτακουστησόμεθα ὠτακουστήσεσθε ὠτακουστήσονται
OptativeSingular ὠτακουστησοίμην ὠτακουστήσοιο ὠτακουστήσοιτο
Dual ὠτακουστήσοισθον ὠτακουστησοίσθην
Plural ὠτακουστησοίμεθα ὠτακουστήσοισθε ὠτακουστήσοιντο
Infinitive ὠτακουστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὠτακουστησομενος ὠτακουστησομενου ὠτακουστησομενη ὠτακουστησομενης ὠτακουστησομενον ὠτακουστησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοὺσ γὰρ ἀπαγγείλαντασ ὅσα καιρὸσ αὐτῷ εἰή πεπύσθαι μεγάλωσ εὐεργετῶν πολλοὺσ ἐποίησεν ἀνθρώπουσ καὶ ὠτακουστεῖν καὶ διοπτεύειν τί ἂν ἀγγείλαντεσ ὠφελήσειαν βασιλέα. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 2 12:2)
  • κατεσπαρμένουσ γὰρ ἐν τοῖσ λιμέσι τοῖσ καθορμιζομένοισ ἐμπόροισ προσφοιτᾶν καὶ ὠτακουστεῖν τί φέροιεν καὶ ποῦ πλέοιεν, εἶτα συνελθόντασ ἀναχθεῖσι τοῖσ ἀνθρώποισ ἐπιτίθεσθαι καὶ καθαρπάζειν· (Strabo, Geography, Book 14, chapter 1 57:4)

Synonyms

  1. to hearken to

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION