Ancient Greek-English Dictionary Language

ὡρακιάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὡρακιάω

Structure: ὡρακιά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. to faint, swoon away

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡρακίω ὡρακίᾳς ὡρακίᾳ
Dual ὡρακίᾱτον ὡρακίᾱτον
Plural ὡρακίωμεν ὡρακίᾱτε ὡρακίωσιν*
SubjunctiveSingular ὡρακίω ὡρακίῃς ὡρακίῃ
Dual ὡρακίητον ὡρακίητον
Plural ὡρακίωμεν ὡρακίητε ὡρακίωσιν*
OptativeSingular ὡρακίῳμι ὡρακίῳς ὡρακίῳ
Dual ὡρακίῳτον ὡρακιῷτην
Plural ὡρακίῳμεν ὡρακίῳτε ὡρακίῳεν
ImperativeSingular ὡρακῖᾱ ὡρακιᾶτω
Dual ὡρακίᾱτον ὡρακιᾶτων
Plural ὡρακίᾱτε ὡρακιῶντων, ὡρακιᾶτωσαν
Infinitive ὡρακίᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὡρακιων ὡρακιωντος ὡρακιωσα ὡρακιωσης ὡρακιων ὡρακιωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡρακίωμαι ὡρακίᾳ ὡρακίᾱται
Dual ὡρακίᾱσθον ὡρακίᾱσθον
Plural ὡρακιῶμεθα ὡρακίᾱσθε ὡρακίωνται
SubjunctiveSingular ὡρακίωμαι ὡρακίῃ ὡρακίηται
Dual ὡρακίησθον ὡρακίησθον
Plural ὡρακιώμεθα ὡρακίησθε ὡρακίωνται
OptativeSingular ὡρακιῷμην ὡρακίῳο ὡρακίῳτο
Dual ὡρακίῳσθον ὡρακιῷσθην
Plural ὡρακιῷμεθα ὡρακίῳσθε ὡρακίῳντο
ImperativeSingular ὡρακίω ὡρακιᾶσθω
Dual ὡρακίᾱσθον ὡρακιᾶσθων
Plural ὡρακίᾱσθε ὡρακιᾶσθων, ὡρακιᾶσθωσαν
Infinitive ὡρακίᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὡρακιωμενος ὡρακιωμενου ὡρακιωμενη ὡρακιωμενης ὡρακιωμενον ὡρακιωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to faint

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION