뜻

1. 잔인, 무자비, 야만, 폭력

1. eating raw flesh, savageness, brutality

예문

• ἣ δ’ ἔτεκ’ ἄλλο πέλωρον ἀμήχανον, οὐδὲν ἐοικὸσ θνητοῖσ ἀνθρώποισ οὐδ’ ἀθανάτοισι θεοῖσιν, σπῆι ἔνι γλαφυρῷ θείην κρατερόφρον’ Ἔχιδναν, ἥμισυ μὲν νύμφην ἑλικώπιδα καλλιπάρῃον, ἥμισυ δ’ αὖτε πέλωρον ὄφιν δεινόν τε μέγαν τε αἰόλον ὠμηστὴν ζαθέησ ὑπὸ κεύθεσι γαίησ. (Hesiod, Theogony, Book Th. 30:1)

  (헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 30:1)

• δεύτερον αὖτισ ἔτικτεν ἀμήχανον, οὔ τι φατειὸν Κέρβερον ὠμηστήν, Αἴδεω κύνα χαλκεόφωνον, πεντηκοντακέφαλον, ἀναιδέα τε κρατερόν τε· (Hesiod, Theogony, Book Th. 32:4)

  (헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 32:4)

• ὁ γὰρ τοῦ θεοῦ νάρθηξ ἱκανὸσ κολαστὴσ τοῦ μεθύοντοσ, ἂν μὴ προσγενόμενοσ ὁ θυμὸσ ὠμηστὴν καὶ μαινόλην ἀντὶ λυαίου καὶ χορείου ποιήσῃ τὸν ἄκρατον. (Plutarch, De cohibenda ira, section 13 19:2)

  (플루타르코스, De cohibenda ira, section 13 19:2)

• ὁ γὰρ τοῦ θεοῦ νάρθηξ ἱκανὸσ κολαστὴσ τοῦ μεθύοντοσ, ἂν μὴ προσγενόμενοσ ὁ θυμὸσ ὠμηστὴν καὶ μαινόλην ἀντὶ λυαίου καὶ χορείου ποιήσῃ τὸν ἄκρατον. (Plutarch, De cohibenda ira, section 13 7:2)

  (플루타르코스, De cohibenda ira, section 13 7:2)

• ἔκτυπε δ’ αἰθὴρ οἰμωγῇ, μέσφ’ αὖτισ ἀπ’ οὔρεοσ ἀίσσοντα αἰετὸν ὠμηστὴν αὐτὴν ὁδὸν εἰσενόησαν. (Apollodorus, Argonautica, book 2 21:14)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 21:14)

유사 형태

• ὠμηστὴν (6)
• ὠμηστὴς (3)
• ὠμηστῇ (3)
• ὠμησταὶ (3)
• ὠμηστῇσιν (3)
• ὠμηστήν (3)
• ὠμηστέω (2)
• ὠμηστῇσι (1)
• ὠμηστὰν (1)
• ὠμηστῶν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.