뜻

1. an under-priest or priestess

예문

• Πάριοι δὲ πυθόμενοι ὡσ ἡ ὑποζάκοροσ τῶν θεῶν Τιμὼ Μιλτιάδῃ κατηγήσατο, βουλόμενοί μιν ἀντὶ τούτων τιμωρήσασθαι, θεοπρόπουσ πέμπουσι ἐσ Δελφούσ ὥσ σφεασ ἡσυχίη τῆσ πολιορκίησ ἔσχε· (Herodotus, The Histories, book 6, chapter 135 3:1)

  (헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 135 3:1)

유사 형태

• ὑποζάκορον (2)
• ὑποζάκορος (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.