Hellas Alive Dictionary - υπερπλουτος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὑπέρπλουτος ὑπέρπλουτον

Structure: ὑπερπλουτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: = u(perplou/sios, Aesch., Plat.

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ὑπέρπλουτος ὑπερπλούτου	ὑπερπλουτότερος ὑπερπλουτοτέρου	ὑπερπλουτότατος ὑπερπλουτοτάτου
Adverb	ὑπερπλούτως	ὑπερπλουτότερον	ὑπερπλουτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

κἄζευξα πρῶτοσ ἐν ζυγοῖσι κνώδαλα ζεύγλαισι δουλεύοντα σάγμασὶν θ’, ὅπωσ θνητοῖσ μεγίστων διάδοχοι μοχθημάτων γένοινθ’ , ὑφ’ ἁρ́μα τ’ ἤγαγον φιληνίουσ ἵππουσ, ἄγαλμα τῆσ ὑπερπλούτου χλιδῆσ. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode 2:2)
οὐ γὰρ ἂν οἱ μὲν ὑπέρπλουτοι ἦσαν, οἱ δὲ παντάπασι πένητεσ. (Plato, Republic, book 8 171:2)
ὃ προύθεντο, ἦν δ’ ἐγώ, ἀγαθόν, καὶ δι’ ὃ ἡ ὀλιγαρχία καθίστατο ‐ τοῦτο δ’ ἦν ὑπερπλοῦτοσ· (Plato, Republic, book 8 407:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com