Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπερμαχέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπερμαχέω ὑπερμαχήσω

Structure: ὑπερμαχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fight for or on behalf of, dost, fight, for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερμάχω ὑπερμάχεις ὑπερμάχει
Dual ὑπερμάχειτον ὑπερμάχειτον
Plural ὑπερμάχουμεν ὑπερμάχειτε ὑπερμάχουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπερμάχω ὑπερμάχῃς ὑπερμάχῃ
Dual ὑπερμάχητον ὑπερμάχητον
Plural ὑπερμάχωμεν ὑπερμάχητε ὑπερμάχωσιν*
OptativeSingular ὑπερμάχοιμι ὑπερμάχοις ὑπερμάχοι
Dual ὑπερμάχοιτον ὑπερμαχοίτην
Plural ὑπερμάχοιμεν ὑπερμάχοιτε ὑπερμάχοιεν
ImperativeSingular ὑπερμᾶχει ὑπερμαχεῖτω
Dual ὑπερμάχειτον ὑπερμαχεῖτων
Plural ὑπερμάχειτε ὑπερμαχοῦντων, ὑπερμαχεῖτωσαν
Infinitive ὑπερμάχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερμαχων ὑπερμαχουντος ὑπερμαχουσα ὑπερμαχουσης ὑπερμαχουν ὑπερμαχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερμάχουμαι ὑπερμάχει, ὑπερμάχῃ ὑπερμάχειται
Dual ὑπερμάχεισθον ὑπερμάχεισθον
Plural ὑπερμαχοῦμεθα ὑπερμάχεισθε ὑπερμάχουνται
SubjunctiveSingular ὑπερμάχωμαι ὑπερμάχῃ ὑπερμάχηται
Dual ὑπερμάχησθον ὑπερμάχησθον
Plural ὑπερμαχώμεθα ὑπερμάχησθε ὑπερμάχωνται
OptativeSingular ὑπερμαχοίμην ὑπερμάχοιο ὑπερμάχοιτο
Dual ὑπερμάχοισθον ὑπερμαχοίσθην
Plural ὑπερμαχοίμεθα ὑπερμάχοισθε ὑπερμάχοιντο
ImperativeSingular ὑπερμάχου ὑπερμαχεῖσθω
Dual ὑπερμάχεισθον ὑπερμαχεῖσθων
Plural ὑπερμάχεισθε ὑπερμαχεῖσθων, ὑπερμαχεῖσθωσαν
Infinitive ὑπερμάχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερμαχουμενος ὑπερμαχουμενου ὑπερμαχουμενη ὑπερμαχουμενης ὑπερμαχουμενον ὑπερμαχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερμαχήσω ὑπερμαχήσεις ὑπερμαχήσει
Dual ὑπερμαχήσετον ὑπερμαχήσετον
Plural ὑπερμαχήσομεν ὑπερμαχήσετε ὑπερμαχήσουσιν*
OptativeSingular ὑπερμαχήσοιμι ὑπερμαχήσοις ὑπερμαχήσοι
Dual ὑπερμαχήσοιτον ὑπερμαχησοίτην
Plural ὑπερμαχήσοιμεν ὑπερμαχήσοιτε ὑπερμαχήσοιεν
Infinitive ὑπερμαχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερμαχησων ὑπερμαχησοντος ὑπερμαχησουσα ὑπερμαχησουσης ὑπερμαχησον ὑπερμαχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερμαχήσομαι ὑπερμαχήσει, ὑπερμαχήσῃ ὑπερμαχήσεται
Dual ὑπερμαχήσεσθον ὑπερμαχήσεσθον
Plural ὑπερμαχησόμεθα ὑπερμαχήσεσθε ὑπερμαχήσονται
OptativeSingular ὑπερμαχησοίμην ὑπερμαχήσοιο ὑπερμαχήσοιτο
Dual ὑπερμαχήσοισθον ὑπερμαχησοίσθην
Plural ὑπερμαχησοίμεθα ὑπερμαχήσοισθε ὑπερμαχήσοιντο
Infinitive ὑπερμαχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερμαχησομενος ὑπερμαχησομενου ὑπερμαχησομενη ὑπερμαχησομενης ὑπερμαχησομενον ὑπερμαχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῡ̔περμᾶχουν ῡ̔περμᾶχεις ῡ̔περμᾶχειν*
Dual ῡ̔περμάχειτον ῡ̔περμαχεῖτην
Plural ῡ̔περμάχουμεν ῡ̔περμάχειτε ῡ̔περμᾶχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῡ̔περμαχοῦμην ῡ̔περμάχου ῡ̔περμάχειτο
Dual ῡ̔περμάχεισθον ῡ̔περμαχεῖσθην
Plural ῡ̔περμαχοῦμεθα ῡ̔περμάχεισθε ῡ̔περμάχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μέμνησο δέ, ὦ γενναῖε, μὴ τὰ σεαυτοῦ μόνον πρεσβεύειν ἐν τῇ κατηγορίᾳ, τὰ κοινὰ δὲ ὁρᾶν εἰ γάρ τι καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ διαφερόμεθα ἐν τοῖσ δόγμασι, σὺ δὲ τοῦτο μὲν μὴ ἐξέταζε, μηδὲ ὅστισ ἐστὶν ὁ ἀληθέστεροσ νῦν λέγε, ὅλωσ δὲ ὑπὲρ Φιλοσοφίασ αὐτῆσ ἀγανάκτει περιυβρισμένησ καὶ κακῶσ ἀκουούσησ ἐν τοῖσ Παρρησιάδου λόγοισ, καὶ τὰσ προαιρέσεισ ἀφείσ, ἐν αἷσ διαλλάττομεν, ὃ κοινὸν ἅπαντεσ ἔχομεν, τοῦτο ὑπερμάχει. (Lucian, Piscator, (no name) 23:7)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION