Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπεκπλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑπεκπλέω ὑπεκπλεύσομαι

Structure: ὑπ (Prefix) + ἐκ (Prefix) + πλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to sail out secretly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεκπλῶ ὑπεκπλεῖς ὑπεκπλεῖ
Dual ὑπεκπλεῖτον ὑπεκπλεῖτον
Plural ὑπεκπλοῦμεν ὑπεκπλεῖτε ὑπεκπλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ὑπεκπλῶ ὑπεκπλῇς ὑπεκπλῇ
Dual ὑπεκπλῆτον ὑπεκπλῆτον
Plural ὑπεκπλῶμεν ὑπεκπλῆτε ὑπεκπλῶσιν*
OptativeSingular ὑπεκπλοῖμι ὑπεκπλοῖς ὑπεκπλοῖ
Dual ὑπεκπλοῖτον ὑπεκπλοίτην
Plural ὑπεκπλοῖμεν ὑπεκπλοῖτε ὑπεκπλοῖεν
ImperativeSingular ὑπεκπλεῖ ὑπεκπλείτω
Dual ὑπεκπλεῖτον ὑπεκπλείτων
Plural ὑπεκπλεῖτε ὑπεκπλούντων, ὑπεκπλείτωσαν
Infinitive ὑπεκπλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπεκπλων ὑπεκπλουντος ὑπεκπλουσα ὑπεκπλουσης ὑπεκπλουν ὑπεκπλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεκπλοῦμαι ὑπεκπλεῖ, ὑπεκπλῇ ὑπεκπλεῖται
Dual ὑπεκπλεῖσθον ὑπεκπλεῖσθον
Plural ὑπεκπλούμεθα ὑπεκπλεῖσθε ὑπεκπλοῦνται
SubjunctiveSingular ὑπεκπλῶμαι ὑπεκπλῇ ὑπεκπλῆται
Dual ὑπεκπλῆσθον ὑπεκπλῆσθον
Plural ὑπεκπλώμεθα ὑπεκπλῆσθε ὑπεκπλῶνται
OptativeSingular ὑπεκπλοίμην ὑπεκπλοῖο ὑπεκπλοῖτο
Dual ὑπεκπλοῖσθον ὑπεκπλοίσθην
Plural ὑπεκπλοίμεθα ὑπεκπλοῖσθε ὑπεκπλοῖντο
ImperativeSingular ὑπεκπλοῦ ὑπεκπλείσθω
Dual ὑπεκπλεῖσθον ὑπεκπλείσθων
Plural ὑπεκπλεῖσθε ὑπεκπλείσθων, ὑπεκπλείσθωσαν
Infinitive ὑπεκπλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπεκπλουμενος ὑπεκπλουμενου ὑπεκπλουμενη ὑπεκπλουμενης ὑπεκπλουμενον ὑπεκπλουμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεκπλεύσομαι ὑπεκπλεύσει, ὑπεκπλεύσῃ ὑπεκπλεύσεται
Dual ὑπεκπλεύσεσθον ὑπεκπλεύσεσθον
Plural ὑπεκπλευσόμεθα ὑπεκπλεύσεσθε ὑπεκπλεύσονται
OptativeSingular ὑπεκπλευσοίμην ὑπεκπλεύσοιο ὑπεκπλεύσοιτο
Dual ὑπεκπλεύσοισθον ὑπεκπλευσοίσθην
Plural ὑπεκπλευσοίμεθα ὑπεκπλεύσοισθε ὑπεκπλεύσοιντο
Infinitive ὑπεκπλεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπεκπλευσομενος ὑπεκπλευσομενου ὑπεκπλευσομενη ὑπεκπλευσομενης ὑπεκπλευσομενον ὑπεκπλευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεξέπλουν ὑπεξέπλεις ὑπεξέπλειν*
Dual ὑπεξεπλεῖτον ὑπεξεπλείτην
Plural ὑπεξεπλοῦμεν ὑπεξεπλεῖτε ὑπεξέπλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεξεπλούμην ὑπεξεπλοῦ ὑπεξεπλεῖτο
Dual ὑπεξεπλεῖσθον ὑπεξεπλείσθην
Plural ὑπεξεπλούμεθα ὑπεξεπλεῖσθε ὑπεξεπλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to sail out secretly

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION