Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑλακτέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑλακτέω

Structure: ὑλακτέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: u(la/w

Sense

  1. I bark (of dogs).

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑλάκτω ὑλάκτεις ὑλάκτει
Dual ὑλάκτειτον ὑλάκτειτον
Plural ὑλάκτουμεν ὑλάκτειτε ὑλάκτουσιν*
SubjunctiveSingular ὑλάκτω ὑλάκτῃς ὑλάκτῃ
Dual ὑλάκτητον ὑλάκτητον
Plural ὑλάκτωμεν ὑλάκτητε ὑλάκτωσιν*
OptativeSingular ὑλάκτοιμι ὑλάκτοις ὑλάκτοι
Dual ὑλάκτοιτον ὑλακτοίτην
Plural ὑλάκτοιμεν ὑλάκτοιτε ὑλάκτοιεν
ImperativeSingular ὑλᾶκτει ὑλακτεῖτω
Dual ὑλάκτειτον ὑλακτεῖτων
Plural ὑλάκτειτε ὑλακτοῦντων, ὑλακτεῖτωσαν
Infinitive ὑλάκτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑλακτων ὑλακτουντος ὑλακτουσα ὑλακτουσης ὑλακτουν ὑλακτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑλάκτουμαι ὑλάκτει, ὑλάκτῃ ὑλάκτειται
Dual ὑλάκτεισθον ὑλάκτεισθον
Plural ὑλακτοῦμεθα ὑλάκτεισθε ὑλάκτουνται
SubjunctiveSingular ὑλάκτωμαι ὑλάκτῃ ὑλάκτηται
Dual ὑλάκτησθον ὑλάκτησθον
Plural ὑλακτώμεθα ὑλάκτησθε ὑλάκτωνται
OptativeSingular ὑλακτοίμην ὑλάκτοιο ὑλάκτοιτο
Dual ὑλάκτοισθον ὑλακτοίσθην
Plural ὑλακτοίμεθα ὑλάκτοισθε ὑλάκτοιντο
ImperativeSingular ὑλάκτου ὑλακτεῖσθω
Dual ὑλάκτεισθον ὑλακτεῖσθων
Plural ὑλάκτεισθε ὑλακτεῖσθων, ὑλακτεῖσθωσαν
Infinitive ὑλάκτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑλακτουμενος ὑλακτουμενου ὑλακτουμενη ὑλακτουμενης ὑλακτουμενον ὑλακτουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρὸσ δὲ αὐτῇ τῇ καθόδῳ καὶ πύλῃ οὔσῃ ἀδαμαντίνῃ ἀδελφιδοῦσ τοῦ βασιλέωσ Αἰακὸσ ἕστηκε τὴν φρουρὰν ἐπιτετραμμένοσ καὶ παρ’ αὐτῷ κύων τρικέφαλοσ μάλα κάρχαροσ, τοὺσ μὲν ἀφικνουμένουσ φίλιόν τι καὶ εἰρηνικὸν προσβλέπων, τοὺσ δὲ πειρῶντασ ἀποδιδράσκειν ὑλακτῶν καὶ τῷ χάσματι δεδιττόμενοσ. (Lucian, (no name) 4:1)
  • σὺ δέ, ὦ κυνοπρόσωπε καὶ σινδόσιν ἐσταλμένε Αἰγύπτιε, τίσ εἶ, ὦ βέλτιστε, ἢ πῶσ ἀξιοῖσ θεὸσ εἶναι ὑλακτῶν ; (Lucian, Deorum concilium, (no name) 10:2)
  • ὄντωσ ὡσ ὁ κύων φάτνῃ ῥόδα, μωρὰ δ’ ὑλακτῶν οὔθ’ αὑτῷ παρέχει τἀγαθὸν, οὔθ’ ἑτέρῳ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 2364)
  • " ἐρωτηθεὶσ τί ποιῶν κύων καλεῖται, ἔφη, "τοὺσ μὲν διδόντασ σαίνων, τοὺσ δὲ μὴ διδόντασ ὑλακτῶν, τοὺσ δὲ πονηροὺσ δάκνων. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. b'. DIOGENHS 41:6)

Synonyms

  1. I bark

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION