Ancient Greek-English Dictionary Language

υἱύς

Third declension Noun; Masculine 이형 Transliteration:

Principal Part: υἱύς υἱέος

Structure: υἱυ (Stem) + ς (Ending)

Sense

  1. (early Attic) Alternative spelling of υἱός ‎(huiós)

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γνήσιοι μὲν γὰρ αὐτῷ ἡμεῖσ δύο υἱεῖσ ἐσμεν· (Dionysius of Halicarnassus, chapter 175)
  • σὲ δὲ τὴν <μὲν> πατρῴαν γῆν πεπρακέναι, τοὺσ δ’ οὐ γεγενημένουσ υἱεῖσ σαυτῷ προσποιεῖσθαι παρὰ τοὺσ νόμουσ τῶν ἐν ταῖσ κρίσεσιν ἕνεκα γιγνομένων ὁρ́κων, ἐπιτάττειν δὲ τοῖσ ἄλλοισ στρατεύεσθαι λιπόντ’ αὐτὸν τὴν κοινὴν τάξιν. (Dinarchus, Speeches, 85:2)
  • τέλοσ δ’ οὖν, ἵνα μὴ μακρολογῶ, μεταπεμψαμένη γάρ με πάλιν ὕστερον εἶπεν ὅτι πολλοὺσ λόγουσ ἀναλώσασα πρὸσ τὸν Ἀθηνογένην μόλισ εἰή συμπεπεικυῖα αὐτὸν ἀπολῦσαί μοι τόν τε Μίδαν κα[ὶ τ]οὺσ υἱεῖσ ἀμφοτέρουσ τετταράκοντα μνῶν, καὶ ἐκέλευέ με τὴν ταχίστην πορίζειν τὸ ἀργύριον, πρὶν μεταδόξαι τι Ἀθηνογένει. (Hyperides, Speeches, 4:1)
  • κἂν μὴ τούτοισ ἀναπειθώμεσθα, τὰ παιδάρι’ εὐθὺσ ἀνέλκει τὰσ θηλείασ καὶ τοὺσ υἱεῖσ τῆσ χειρόσ, ἐγὼ δ’ ἀκροῶμαι· (Aristophanes, Wasps, Agon, epirrheme14)
  • ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ Ἀντίοχοσ τοὺσ Σωστράτου τοῦ αὐλητοῦ υἱεῖσ σωματοφύλακασ ἐπεποίητο. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 34 3:1)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION