Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τυμπανίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τυμπανίζω

Structure: τυμπανίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: tu/mpanon

Sense

  1. to beat a drum, to march out to the sound of drums
  2. to be beaten to death, bastinadoed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τυμπανίζω τυμπανίζεις τυμπανίζει
Dual τυμπανίζετον τυμπανίζετον
Plural τυμπανίζομεν τυμπανίζετε τυμπανίζουσιν*
SubjunctiveSingular τυμπανίζω τυμπανίζῃς τυμπανίζῃ
Dual τυμπανίζητον τυμπανίζητον
Plural τυμπανίζωμεν τυμπανίζητε τυμπανίζωσιν*
OptativeSingular τυμπανίζοιμι τυμπανίζοις τυμπανίζοι
Dual τυμπανίζοιτον τυμπανιζοίτην
Plural τυμπανίζοιμεν τυμπανίζοιτε τυμπανίζοιεν
ImperativeSingular τυμπάνιζε τυμπανιζέτω
Dual τυμπανίζετον τυμπανιζέτων
Plural τυμπανίζετε τυμπανιζόντων, τυμπανιζέτωσαν
Infinitive τυμπανίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τυμπανιζων τυμπανιζοντος τυμπανιζουσα τυμπανιζουσης τυμπανιζον τυμπανιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τυμπανίζομαι τυμπανίζει, τυμπανίζῃ τυμπανίζεται
Dual τυμπανίζεσθον τυμπανίζεσθον
Plural τυμπανιζόμεθα τυμπανίζεσθε τυμπανίζονται
SubjunctiveSingular τυμπανίζωμαι τυμπανίζῃ τυμπανίζηται
Dual τυμπανίζησθον τυμπανίζησθον
Plural τυμπανιζώμεθα τυμπανίζησθε τυμπανίζωνται
OptativeSingular τυμπανιζοίμην τυμπανίζοιο τυμπανίζοιτο
Dual τυμπανίζοισθον τυμπανιζοίσθην
Plural τυμπανιζοίμεθα τυμπανίζοισθε τυμπανίζοιντο
ImperativeSingular τυμπανίζου τυμπανιζέσθω
Dual τυμπανίζεσθον τυμπανιζέσθων
Plural τυμπανίζεσθε τυμπανιζέσθων, τυμπανιζέσθωσαν
Infinitive τυμπανίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τυμπανιζομενος τυμπανιζομενου τυμπανιζομενη τυμπανιζομενης τυμπανιζομενον τυμπανιζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτυμπάνιζον ἐτυμπάνιζες ἐτυμπάνιζεν*
Dual ἐτυμπανίζετον ἐτυμπανιζέτην
Plural ἐτυμπανίζομεν ἐτυμπανίζετε ἐτυμπάνιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτυμπανιζόμην ἐτυμπανίζου ἐτυμπανίζετο
Dual ἐτυμπανίζεσθον ἐτυμπανιζέσθην
Plural ἐτυμπανιζόμεθα ἐτυμπανίζεσθε ἐτυμπανίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δὲ στενάξειεν ἢ δακρύσειεν, ἔδει τῆσ τιμῆσ στέρεσθαι, τὸ δὲ παιδίον οὐδὲν ἧττον ἐθύετο, κρότου τε κατεπίμπλατο πάντα πρὸ τοῦ ἀγάλματοσ ἐπαυλούντων καὶ τυμπανιζόντων ἕνεκα τοῦ μὴ γίγνεσθαι τὴν βοὴν τῶν θρήνων ἐξάκουστον. (Plutarch, De superstitione, section 13 6:1)

Synonyms

  1. to be beaten to death

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION