Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τοιχωρυχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τοιχωρυχέω τοιχωρυχήσω

Structure: τοιχωρυχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from toixwru/xos

Sense

  1. to dig through a wall like a thief, to be a housebreaker
  2. thievish tricks they played

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τοιχωρύχω τοιχωρύχεις τοιχωρύχει
Dual τοιχωρύχειτον τοιχωρύχειτον
Plural τοιχωρύχουμεν τοιχωρύχειτε τοιχωρύχουσιν*
SubjunctiveSingular τοιχωρύχω τοιχωρύχῃς τοιχωρύχῃ
Dual τοιχωρύχητον τοιχωρύχητον
Plural τοιχωρύχωμεν τοιχωρύχητε τοιχωρύχωσιν*
OptativeSingular τοιχωρύχοιμι τοιχωρύχοις τοιχωρύχοι
Dual τοιχωρύχοιτον τοιχωρυχοίτην
Plural τοιχωρύχοιμεν τοιχωρύχοιτε τοιχωρύχοιεν
ImperativeSingular τοιχωρῦχει τοιχωρυχεῖτω
Dual τοιχωρύχειτον τοιχωρυχεῖτων
Plural τοιχωρύχειτε τοιχωρυχοῦντων, τοιχωρυχεῖτωσαν
Infinitive τοιχωρύχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τοιχωρυχων τοιχωρυχουντος τοιχωρυχουσα τοιχωρυχουσης τοιχωρυχουν τοιχωρυχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τοιχωρύχουμαι τοιχωρύχει, τοιχωρύχῃ τοιχωρύχειται
Dual τοιχωρύχεισθον τοιχωρύχεισθον
Plural τοιχωρυχοῦμεθα τοιχωρύχεισθε τοιχωρύχουνται
SubjunctiveSingular τοιχωρύχωμαι τοιχωρύχῃ τοιχωρύχηται
Dual τοιχωρύχησθον τοιχωρύχησθον
Plural τοιχωρυχώμεθα τοιχωρύχησθε τοιχωρύχωνται
OptativeSingular τοιχωρυχοίμην τοιχωρύχοιο τοιχωρύχοιτο
Dual τοιχωρύχοισθον τοιχωρυχοίσθην
Plural τοιχωρυχοίμεθα τοιχωρύχοισθε τοιχωρύχοιντο
ImperativeSingular τοιχωρύχου τοιχωρυχεῖσθω
Dual τοιχωρύχεισθον τοιχωρυχεῖσθων
Plural τοιχωρύχεισθε τοιχωρυχεῖσθων, τοιχωρυχεῖσθωσαν
Infinitive τοιχωρύχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τοιχωρυχουμενος τοιχωρυχουμενου τοιχωρυχουμενη τοιχωρυχουμενης τοιχωρυχουμενον τοιχωρυχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τοιχωρυχήσω τοιχωρυχήσεις τοιχωρυχήσει
Dual τοιχωρυχήσετον τοιχωρυχήσετον
Plural τοιχωρυχήσομεν τοιχωρυχήσετε τοιχωρυχήσουσιν*
OptativeSingular τοιχωρυχήσοιμι τοιχωρυχήσοις τοιχωρυχήσοι
Dual τοιχωρυχήσοιτον τοιχωρυχησοίτην
Plural τοιχωρυχήσοιμεν τοιχωρυχήσοιτε τοιχωρυχήσοιεν
Infinitive τοιχωρυχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τοιχωρυχησων τοιχωρυχησοντος τοιχωρυχησουσα τοιχωρυχησουσης τοιχωρυχησον τοιχωρυχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τοιχωρυχήσομαι τοιχωρυχήσει, τοιχωρυχήσῃ τοιχωρυχήσεται
Dual τοιχωρυχήσεσθον τοιχωρυχήσεσθον
Plural τοιχωρυχησόμεθα τοιχωρυχήσεσθε τοιχωρυχήσονται
OptativeSingular τοιχωρυχησοίμην τοιχωρυχήσοιο τοιχωρυχήσοιτο
Dual τοιχωρυχήσοισθον τοιχωρυχησοίσθην
Plural τοιχωρυχησοίμεθα τοιχωρυχήσοισθε τοιχωρυχήσοιντο
Infinitive τοιχωρυχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τοιχωρυχησομενος τοιχωρυχησομενου τοιχωρυχησομενη τοιχωρυχησομενης τοιχωρυχησομενον τοιχωρυχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτοιχωρῦχουν ἐτοιχωρῦχεις ἐτοιχωρῦχειν*
Dual ἐτοιχωρύχειτον ἐτοιχωρυχεῖτην
Plural ἐτοιχωρύχουμεν ἐτοιχωρύχειτε ἐτοιχωρῦχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτοιχωρυχοῦμην ἐτοιχωρύχου ἐτοιχωρύχειτο
Dual ἐτοιχωρύχεισθον ἐτοιχωρυχεῖσθην
Plural ἐτοιχωρυχοῦμεθα ἐτοιχωρύχεισθε ἐτοιχωρύχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ λωποδυτεῖ γε νὴ Δί’, ὁ δὲ τοιχωρυχεῖ· (Aristophanes, Plutus, Prologue 3:55)
  • πρὸσ δὲ τούτοισ, ἄνευ τῶν κατὰ μέροσ ἀδικημάτων οὐδεὶσ ἀδικεῖ, μοιχεύει δ’ οὐδεὶσ τὴν ἑαυτοῦ οὐδὲ τοιχωρυχεῖ τὸν ἑαυτοῦ τοῖχον οὐδὲ κλέπτει τὰ αὑτοῦ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 154:5)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION