뜻

1. 길들이다, 제압하다, 조종하다
2. 갈다, 키우다, 기르다

1. to tame, domesticate
2. to reclaim, cultivate

예문

• μετὰ βραχὺ δὲ καὶ αἱ τῶν Μακεδόνων ἐπιδορατίδεσ ἥπτοντ’ ἤδη τῆσ Ἀττικῆσ, καὶ γειτνιώσησ τῆσ συμφορᾶσ καὶ τῆσ Ἑλλάδοσ κατεπτηχυίασ, ἔδει καταψᾶν καὶ τιθασεύειν τὴν ὀργὴν τοῦ βασιλέωσ ἠρεθισμένην κατὰ τοῦ δήμου. (Demades, On the Twelve Years, 20:1)

  (데마데스, On the Twelve Years, 20:1)

• βόσκειν καὶ τιθασεύειν παρέχων τὸ γῆρασ, ἐδόκει καταφαρμακεύεσθαι φίλτροισ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ γοητεύμασιν, ἄχρι οὗ Μάρκοσ ὁ ἀδελφὸσ ἀπελάσασ τὸν ἄνθρωπον αὐτὸσ ᾠκονόμει καὶ ἐπαιδαγώγει τὸν λοιπὸν αὐτοῦ βίον, οὐ πολὺν γενόμενον. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 16 5:1)

  (플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 16 5:1)

• ἀλλ’ ἡμεῖσ ἀγριαίνοντα τιθασεύομεν ζῷα καὶ πραΰνομεν, λυκιδεῖσ καὶ σκύμνουσ λεόντων ἐν ταῖσ ἀγκάλαισ περιφέροντεσ, εἶτα τέκνα καὶ φίλουσ καὶ συνήθεισ ἐκβάλλομεν ὑπ’ ὀργῆσ οἰκέταισ δὲ καὶ πολίταισ τὸν θυμὸν ὥσπερ θηρίον ἐφίεμεν· (Plutarch, De cohibenda ira, section 14 3:3)

  (플루타르코스, De cohibenda ira, section 14 3:3)

• εὐημερήσαντοσ δὲ τοῦ Καλλιστράτου καί θαυμασθέντοσ ὑπερφυῶσ, ἐκείνου μὲν ἐζήλωσε τὴν δόξαν, ὁρῶν προπεμπόμενον ὑπὸ τῶν πολλῶν καί μακαριζόμενον, τοῦ δὲ λόγου μᾶλλον ἐθαύμασε καί κατενόησε τὴν ἰσχὺν ὡσ πάντα χειροῦσθαι καί τιθασεύειν πεφυκότοσ. (Plutarch, Demosthenes, chapter 5 3:1)

  (플루타르코스, Demosthenes, chapter 5 3:1)

• τὰ ὠφέλιμα τοῖσ βλαβεροῖσ τοῦ πάθουσ, ἀλλ’ ᾗπερ ὁ φυτάλμιοσ θεὸσ καὶ ἡμερίδησ, τὸ ἄγριον κολοῦσαι καὶ ἀφελεῖν τὴν ἀμετρίαν, εἶτα τιθασεύειν καὶ περιίστασθαι τὸ χρήσιμον. (Plutarch, De virtute morali, section 12 4:1)

  (플루타르코스, De virtute morali, section 12 4:1)

유사 형태

• τιθασεύειν (6)
• τιθασεύων (4)
• τιθασεύσεως (2)
• τιθασεῦσαι (2)
• τιθασεύουσι (2)
• τιθασεύομεν (1)
• τιθασείαις (1)
• τιθασεύσεις (1)
• τιθασεύει (1)
• τιθασευτήν (1)
• τιθασεύσας (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.