Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνωρίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συνωρίζω συνωρίσω

Structure: συνωρίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from sunwri/s

Sense

  1. to yoke together, join, with mine

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωρίζω συνωρίζεις συνωρίζει
Dual συνωρίζετον συνωρίζετον
Plural συνωρίζομεν συνωρίζετε συνωρίζουσιν*
SubjunctiveSingular συνωρίζω συνωρίζῃς συνωρίζῃ
Dual συνωρίζητον συνωρίζητον
Plural συνωρίζωμεν συνωρίζητε συνωρίζωσιν*
OptativeSingular συνωρίζοιμι συνωρίζοις συνωρίζοι
Dual συνωρίζοιτον συνωριζοίτην
Plural συνωρίζοιμεν συνωρίζοιτε συνωρίζοιεν
ImperativeSingular συνώριζε συνωριζέτω
Dual συνωρίζετον συνωριζέτων
Plural συνωρίζετε συνωριζόντων, συνωριζέτωσαν
Infinitive συνωρίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνωριζων συνωριζοντος συνωριζουσα συνωριζουσης συνωριζον συνωριζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωρίζομαι συνωρίζει, συνωρίζῃ συνωρίζεται
Dual συνωρίζεσθον συνωρίζεσθον
Plural συνωριζόμεθα συνωρίζεσθε συνωρίζονται
SubjunctiveSingular συνωρίζωμαι συνωρίζῃ συνωρίζηται
Dual συνωρίζησθον συνωρίζησθον
Plural συνωριζώμεθα συνωρίζησθε συνωρίζωνται
OptativeSingular συνωριζοίμην συνωρίζοιο συνωρίζοιτο
Dual συνωρίζοισθον συνωριζοίσθην
Plural συνωριζοίμεθα συνωρίζοισθε συνωρίζοιντο
ImperativeSingular συνωρίζου συνωριζέσθω
Dual συνωρίζεσθον συνωριζέσθων
Plural συνωρίζεσθε συνωριζέσθων, συνωριζέσθωσαν
Infinitive συνωρίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνωριζομενος συνωριζομενου συνωριζομενη συνωριζομενης συνωριζομενον συνωριζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωρίσω συνωρίσεις συνωρίσει
Dual συνωρίσετον συνωρίσετον
Plural συνωρίσομεν συνωρίσετε συνωρίσουσιν*
OptativeSingular συνωρίσοιμι συνωρίσοις συνωρίσοι
Dual συνωρίσοιτον συνωρισοίτην
Plural συνωρίσοιμεν συνωρίσοιτε συνωρίσοιεν
Infinitive συνωρίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνωρισων συνωρισοντος συνωρισουσα συνωρισουσης συνωρισον συνωρισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνωρίσομαι συνωρίσει, συνωρίσῃ συνωρίσεται
Dual συνωρίσεσθον συνωρίσεσθον
Plural συνωρισόμεθα συνωρίσεσθε συνωρίσονται
OptativeSingular συνωρισοίμην συνωρίσοιο συνωρίσοιτο
Dual συνωρίσοισθον συνωρισοίσθην
Plural συνωρισοίμεθα συνωρίσοισθε συνωρίσοιντο
Infinitive συνωρίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνωρισομενος συνωρισομενου συνωρισομενη συνωρισομενης συνωρισομενον συνωρισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυνώριζον ἐσυνώριζες ἐσυνώριζεν*
Dual ἐσυνωρίζετον ἐσυνωριζέτην
Plural ἐσυνωρίζομεν ἐσυνωρίζετε ἐσυνώριζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυνωριζόμην ἐσυνωρίζου ἐσυνωρίζετο
Dual ἐσυνωρίζεσθον ἐσυνωριζέσθην
Plural ἐσυνωριζόμεθα ἐσυνωρίζεσθε ἐσυνωρίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to yoke together

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION