σύντρεις
First/Third declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
σύντρεις
Sense
- three together, by threes
- τρίγωνα δὲ ἰσόπλευρα συνιστάμενα τέτταρα κατὰ σύντρεισ ἐπιπέδουσ γωνίασ μίαν στερεὰν γωνίαν ποιεῖ, τῆσ ἀμβλυτάτησ τῶν ἐπιπέδων γωνιῶν ἐφεξῆσ γεγονυῖαν· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 237:1)
- "οὕτωσ ἓν μέν ἐστι καὶ κοινὸν ἡ τοῦ λόγου περὶ τὸ κύριον ὀρθότησ, νενέμηνται σύντρεισ εἰσ τῶν τριῶν γενῶν ἕκαστον· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 7:10)
- τοὺσ ἀκέων συνέεργον ἐυστρεφέεσσι λύγοισιν, τῇσ ἔπι Κύκλωψ εὗδε πέλωρ, ἀθεμίστια εἰδώσ, σύντρεισ αἰνύμενοσ· (Homer, Odyssey, Book 9 43:9)
- ἐξ ὧν ὁ τῶν νήσων κύκλοσ ᾠκίσθη βεβαίωσ καὶ διὰ τῶν ἡμερωτάτων τὸν Αἰγαῖον ὑπῆρξε πλεῖν σύνδυο καὶ σύντρεισ πόλεισ, ὥσπερ ἐν ἠπείρῳ νήσου μιᾶσ ἀμείβοντασ ἔστιν οὗ· (Aristides, Aelius, Orationes, 23:1)
- ἀλλὰ μὴν ὅτε καὶ παντὸσ ἔθνουσ τοῦτο σχῆμα κάλλιστον καὶ αὕτη σωτηρία βεβαιοτάτη, δῆλον δή που τοῦθ’ ὅτι καὶ πόλεισ καὶ σύντρεισ καὶ συμπλείουσ τῶν εἰσ ταυτὸν τελουσῶν εἰκὸσ ἔχεσθαι τούτου. (Aristides, Aelius, Orationes, 9:1)