Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνορέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνορέω συνορήσω

Structure: συνορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: su/noros

Sense

  1. to be conterminous

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνόρω συνόρεις συνόρει
Dual συνόρειτον συνόρειτον
Plural συνόρουμεν συνόρειτε συνόρουσιν*
SubjunctiveSingular συνόρω συνόρῃς συνόρῃ
Dual συνόρητον συνόρητον
Plural συνόρωμεν συνόρητε συνόρωσιν*
OptativeSingular συνόροιμι συνόροις συνόροι
Dual συνόροιτον συνοροίτην
Plural συνόροιμεν συνόροιτε συνόροιεν
ImperativeSingular συνο͂ρει συνορεῖτω
Dual συνόρειτον συνορεῖτων
Plural συνόρειτε συνοροῦντων, συνορεῖτωσαν
Infinitive συνόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνορων συνορουντος συνορουσα συνορουσης συνορουν συνορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνόρουμαι συνόρει, συνόρῃ συνόρειται
Dual συνόρεισθον συνόρεισθον
Plural συνοροῦμεθα συνόρεισθε συνόρουνται
SubjunctiveSingular συνόρωμαι συνόρῃ συνόρηται
Dual συνόρησθον συνόρησθον
Plural συνορώμεθα συνόρησθε συνόρωνται
OptativeSingular συνοροίμην συνόροιο συνόροιτο
Dual συνόροισθον συνοροίσθην
Plural συνοροίμεθα συνόροισθε συνόροιντο
ImperativeSingular συνόρου συνορεῖσθω
Dual συνόρεισθον συνορεῖσθων
Plural συνόρεισθε συνορεῖσθων, συνορεῖσθωσαν
Infinitive συνόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνορουμενος συνορουμενου συνορουμενη συνορουμενης συνορουμενον συνορουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνορήσω συνορήσεις συνορήσει
Dual συνορήσετον συνορήσετον
Plural συνορήσομεν συνορήσετε συνορήσουσιν*
OptativeSingular συνορήσοιμι συνορήσοις συνορήσοι
Dual συνορήσοιτον συνορησοίτην
Plural συνορήσοιμεν συνορήσοιτε συνορήσοιεν
Infinitive συνορήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνορησων συνορησοντος συνορησουσα συνορησουσης συνορησον συνορησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνορήσομαι συνορήσει, συνορήσῃ συνορήσεται
Dual συνορήσεσθον συνορήσεσθον
Plural συνορησόμεθα συνορήσεσθε συνορήσονται
OptativeSingular συνορησοίμην συνορήσοιο συνορήσοιτο
Dual συνορήσοισθον συνορησοίσθην
Plural συνορησοίμεθα συνορήσοισθε συνορήσοιντο
Infinitive συνορήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνορησομενος συνορησομενου συνορησομενη συνορησομενης συνορησομενον συνορησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυνο͂ρουν ἐσυνο͂ρεις ἐσυνο͂ρειν*
Dual ἐσυνόρειτον ἐσυνορεῖτην
Plural ἐσυνόρουμεν ἐσυνόρειτε ἐσυνο͂ρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυνοροῦμην ἐσυνόρου ἐσυνόρειτο
Dual ἐσυνόρεισθον ἐσυνορεῖσθην
Plural ἐσυνοροῦμεθα ἐσυνόρεισθε ἐσυνόρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅμωσ δὲ θαυμάζω τῶν ἀξιούντων τὸν ἀέρα, ψυχρὸν εἶναι διὰ τὸ καὶ σκοτεινόν, εἰ μὴ συνορῶσιν ἑτέρουσ ἀξιοῦντασ θερμὸν εἶναι διὰ τὸ καὶ κοῦφον. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 141)
  • "οἱ μὲν οὖν τὰ βούγλωσσα καταμιγνύντεσ εἰσ τὸν οἶνον καὶ τοῖσ ἀποβρέγμασι τῶν περιστερεώνων καὶ ἀδιάντων τὰ ἐδάφη ῥαίνοντεσ, ὡσ τούτων τινὰ τοῖσ ἑστιωμένοισ εὐθυμίαν καὶ φιλοφροσύνην ἐνδιδόντων, ἀπομιμούμενοι τὴν Ὁμηρικὴν Ἑλένην ὑποφαρμάττουσαν τὸν ἄκρατον, οὐ συνορῶσιν ὅτι κἀκεῖνοσ ὁ μῦθοσ ἐκπεριελθὼν ἀπ’ Αἰγύπτου μακρὰν ὁδὸν εἰσ λόγουσ ἐπιεικεῖσ καὶ πρέποντασ ἐτελεύτησεν ἡ γὰρ Ἑλένη πίνουσιν αὐτοῖσ διηγεῖται περὶ τοῦ Ὀδυσσέωσ· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 11:3)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION