Ancient Greek-English Dictionary Language

συννικάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συννικάω

Structure: συννικά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to have part in a victory with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συννίκω συννίκᾳς συννίκᾳ
Dual συννίκᾱτον συννίκᾱτον
Plural συννίκωμεν συννίκᾱτε συννίκωσιν*
SubjunctiveSingular συννίκω συννίκῃς συννίκῃ
Dual συννίκητον συννίκητον
Plural συννίκωμεν συννίκητε συννίκωσιν*
OptativeSingular συννίκῳμι συννίκῳς συννίκῳ
Dual συννίκῳτον συννικῷτην
Plural συννίκῳμεν συννίκῳτε συννίκῳεν
ImperativeSingular συννῖκᾱ συννικᾶτω
Dual συννίκᾱτον συννικᾶτων
Plural συννίκᾱτε συννικῶντων, συννικᾶτωσαν
Infinitive συννίκᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
συννικων συννικωντος συννικωσα συννικωσης συννικων συννικωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συννίκωμαι συννίκᾳ συννίκᾱται
Dual συννίκᾱσθον συννίκᾱσθον
Plural συννικῶμεθα συννίκᾱσθε συννίκωνται
SubjunctiveSingular συννίκωμαι συννίκῃ συννίκηται
Dual συννίκησθον συννίκησθον
Plural συννικώμεθα συννίκησθε συννίκωνται
OptativeSingular συννικῷμην συννίκῳο συννίκῳτο
Dual συννίκῳσθον συννικῷσθην
Plural συννικῷμεθα συννίκῳσθε συννίκῳντο
ImperativeSingular συννίκω συννικᾶσθω
Dual συννίκᾱσθον συννικᾶσθων
Plural συννίκᾱσθε συννικᾶσθων, συννικᾶσθωσαν
Infinitive συννίκᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συννικωμενος συννικωμενου συννικωμενη συννικωμενης συννικωμενον συννικωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to have part in a victory with

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION