Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνηρετέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συνηρετέω συνηρετήσω

Structure: συνηρετέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: e)re/ths

Sense

  1. to assist in rowing, to assist, befriend

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηρέτω συνηρέτεις συνηρέτει
Dual συνηρέτειτον συνηρέτειτον
Plural συνηρέτουμεν συνηρέτειτε συνηρέτουσιν*
SubjunctiveSingular συνηρέτω συνηρέτῃς συνηρέτῃ
Dual συνηρέτητον συνηρέτητον
Plural συνηρέτωμεν συνηρέτητε συνηρέτωσιν*
OptativeSingular συνηρέτοιμι συνηρέτοις συνηρέτοι
Dual συνηρέτοιτον συνηρετοίτην
Plural συνηρέτοιμεν συνηρέτοιτε συνηρέτοιεν
ImperativeSingular συνηρε͂τει συνηρετεῖτω
Dual συνηρέτειτον συνηρετεῖτων
Plural συνηρέτειτε συνηρετοῦντων, συνηρετεῖτωσαν
Infinitive συνηρέτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνηρετων συνηρετουντος συνηρετουσα συνηρετουσης συνηρετουν συνηρετουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηρέτουμαι συνηρέτει, συνηρέτῃ συνηρέτειται
Dual συνηρέτεισθον συνηρέτεισθον
Plural συνηρετοῦμεθα συνηρέτεισθε συνηρέτουνται
SubjunctiveSingular συνηρέτωμαι συνηρέτῃ συνηρέτηται
Dual συνηρέτησθον συνηρέτησθον
Plural συνηρετώμεθα συνηρέτησθε συνηρέτωνται
OptativeSingular συνηρετοίμην συνηρέτοιο συνηρέτοιτο
Dual συνηρέτοισθον συνηρετοίσθην
Plural συνηρετοίμεθα συνηρέτοισθε συνηρέτοιντο
ImperativeSingular συνηρέτου συνηρετεῖσθω
Dual συνηρέτεισθον συνηρετεῖσθων
Plural συνηρέτεισθε συνηρετεῖσθων, συνηρετεῖσθωσαν
Infinitive συνηρέτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνηρετουμενος συνηρετουμενου συνηρετουμενη συνηρετουμενης συνηρετουμενον συνηρετουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηρετήσω συνηρετήσεις συνηρετήσει
Dual συνηρετήσετον συνηρετήσετον
Plural συνηρετήσομεν συνηρετήσετε συνηρετήσουσιν*
OptativeSingular συνηρετήσοιμι συνηρετήσοις συνηρετήσοι
Dual συνηρετήσοιτον συνηρετησοίτην
Plural συνηρετήσοιμεν συνηρετήσοιτε συνηρετήσοιεν
Infinitive συνηρετήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνηρετησων συνηρετησοντος συνηρετησουσα συνηρετησουσης συνηρετησον συνηρετησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηρετήσομαι συνηρετήσει, συνηρετήσῃ συνηρετήσεται
Dual συνηρετήσεσθον συνηρετήσεσθον
Plural συνηρετησόμεθα συνηρετήσεσθε συνηρετήσονται
OptativeSingular συνηρετησοίμην συνηρετήσοιο συνηρετήσοιτο
Dual συνηρετήσοισθον συνηρετησοίσθην
Plural συνηρετησοίμεθα συνηρετήσοισθε συνηρετήσοιντο
Infinitive συνηρετήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνηρετησομενος συνηρετησομενου συνηρετησομενη συνηρετησομενης συνηρετησομενον συνηρετησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυνηρε͂τουν ἐσυνηρε͂τεις ἐσυνηρε͂τειν*
Dual ἐσυνηρέτειτον ἐσυνηρετεῖτην
Plural ἐσυνηρέτουμεν ἐσυνηρέτειτε ἐσυνηρε͂τουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυνηρετοῦμην ἐσυνηρέτου ἐσυνηρέτειτο
Dual ἐσυνηρέτεισθον ἐσυνηρετεῖσθην
Plural ἐσυνηρετοῦμεθα ἐσυνηρέτεισθε ἐσυνηρέτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION