Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεπιχειρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεπιχειρέω

Structure: συν (Prefix) + ἐπιχειρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to attack together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιχείρω συνεπιχείρεις συνεπιχείρει
Dual συνεπιχείρειτον συνεπιχείρειτον
Plural συνεπιχείρουμεν συνεπιχείρειτε συνεπιχείρουσιν*
SubjunctiveSingular συνεπιχείρω συνεπιχείρῃς συνεπιχείρῃ
Dual συνεπιχείρητον συνεπιχείρητον
Plural συνεπιχείρωμεν συνεπιχείρητε συνεπιχείρωσιν*
OptativeSingular συνεπιχείροιμι συνεπιχείροις συνεπιχείροι
Dual συνεπιχείροιτον συνεπιχειροίτην
Plural συνεπιχείροιμεν συνεπιχείροιτε συνεπιχείροιεν
ImperativeSingular συνεπιχεῖρει συνεπιχειρεῖτω
Dual συνεπιχείρειτον συνεπιχειρεῖτων
Plural συνεπιχείρειτε συνεπιχειροῦντων, συνεπιχειρεῖτωσαν
Infinitive συνεπιχείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιχειρων συνεπιχειρουντος συνεπιχειρουσα συνεπιχειρουσης συνεπιχειρουν συνεπιχειρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιχείρουμαι συνεπιχείρει, συνεπιχείρῃ συνεπιχείρειται
Dual συνεπιχείρεισθον συνεπιχείρεισθον
Plural συνεπιχειροῦμεθα συνεπιχείρεισθε συνεπιχείρουνται
SubjunctiveSingular συνεπιχείρωμαι συνεπιχείρῃ συνεπιχείρηται
Dual συνεπιχείρησθον συνεπιχείρησθον
Plural συνεπιχειρώμεθα συνεπιχείρησθε συνεπιχείρωνται
OptativeSingular συνεπιχειροίμην συνεπιχείροιο συνεπιχείροιτο
Dual συνεπιχείροισθον συνεπιχειροίσθην
Plural συνεπιχειροίμεθα συνεπιχείροισθε συνεπιχείροιντο
ImperativeSingular συνεπιχείρου συνεπιχειρεῖσθω
Dual συνεπιχείρεισθον συνεπιχειρεῖσθων
Plural συνεπιχείρεισθε συνεπιχειρεῖσθων, συνεπιχειρεῖσθωσαν
Infinitive συνεπιχείρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιχειρουμενος συνεπιχειρουμενου συνεπιχειρουμενη συνεπιχειρουμενης συνεπιχειρουμενον συνεπιχειρουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηπιχεῖρουν συνηπιχεῖρεις συνηπιχεῖρειν*
Dual συνηπιχείρειτον συνηπιχειρεῖτην
Plural συνηπιχείρουμεν συνηπιχείρειτε συνηπιχεῖρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηπιχειροῦμην συνηπιχείρου συνηπιχείρειτο
Dual συνηπιχείρεισθον συνηπιχειρεῖσθην
Plural συνηπιχειροῦμεθα συνηπιχείρεισθε συνηπιχείρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to attack together

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION