Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεπιτείνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεπιτείνω συνεπιτενῶ

Structure: συν (Prefix) + ἐπιτείν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to help to aggravate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιτείνω συνεπιτείνεις συνεπιτείνει
Dual συνεπιτείνετον συνεπιτείνετον
Plural συνεπιτείνομεν συνεπιτείνετε συνεπιτείνουσιν*
SubjunctiveSingular συνεπιτείνω συνεπιτείνῃς συνεπιτείνῃ
Dual συνεπιτείνητον συνεπιτείνητον
Plural συνεπιτείνωμεν συνεπιτείνητε συνεπιτείνωσιν*
OptativeSingular συνεπιτείνοιμι συνεπιτείνοις συνεπιτείνοι
Dual συνεπιτείνοιτον συνεπιτεινοίτην
Plural συνεπιτείνοιμεν συνεπιτείνοιτε συνεπιτείνοιεν
ImperativeSingular συνεπίτεινε συνεπιτεινέτω
Dual συνεπιτείνετον συνεπιτεινέτων
Plural συνεπιτείνετε συνεπιτεινόντων, συνεπιτεινέτωσαν
Infinitive συνεπιτείνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιτεινων συνεπιτεινοντος συνεπιτεινουσα συνεπιτεινουσης συνεπιτεινον συνεπιτεινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιτείνομαι συνεπιτείνει, συνεπιτείνῃ συνεπιτείνεται
Dual συνεπιτείνεσθον συνεπιτείνεσθον
Plural συνεπιτεινόμεθα συνεπιτείνεσθε συνεπιτείνονται
SubjunctiveSingular συνεπιτείνωμαι συνεπιτείνῃ συνεπιτείνηται
Dual συνεπιτείνησθον συνεπιτείνησθον
Plural συνεπιτεινώμεθα συνεπιτείνησθε συνεπιτείνωνται
OptativeSingular συνεπιτεινοίμην συνεπιτείνοιο συνεπιτείνοιτο
Dual συνεπιτείνοισθον συνεπιτεινοίσθην
Plural συνεπιτεινοίμεθα συνεπιτείνοισθε συνεπιτείνοιντο
ImperativeSingular συνεπιτείνου συνεπιτεινέσθω
Dual συνεπιτείνεσθον συνεπιτεινέσθων
Plural συνεπιτείνεσθε συνεπιτεινέσθων, συνεπιτεινέσθωσαν
Infinitive συνεπιτείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιτεινομενος συνεπιτεινομενου συνεπιτεινομενη συνεπιτεινομενης συνεπιτεινομενον συνεπιτεινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηπίτεινον συνηπίτεινες συνηπίτεινεν*
Dual συνηπιτείνετον συνηπιτεινέτην
Plural συνηπιτείνομεν συνηπιτείνετε συνηπίτεινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηπιτεινόμην συνηπιτείνου συνηπιτείνετο
Dual συνηπιτείνεσθον συνηπιτεινέσθην
Plural συνηπιτεινόμεθα συνηπιτείνεσθε συνηπιτείνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔστι γάρ τισ, ὦ ἑταῖρε, πρώτη καθάπερ τυράννου κατάλυσισ τοῦ θυμοῦ, μὴ πείθεσθαι μηδ’ ὑπακούειν προστάττοντοσ αὐτοῦ μέγα βοᾶν καὶ δεινὸν βλέπειν καὶ κόπτειν ἑαυτόν, ἀλλ’ ἡσυχάζειν καὶ μὴ συνεπιτείνειν ὥσπερ νόσημα ῥιπτασμῷ καὶ διαβοήσει τὸ πάθοσ. (Plutarch, De cohibenda ira, section 51)
  • ἔστι γάρ τισ, ὦ ἑταῖρε, πρώτη καθάπερ τυράννου κατάλυσισ τοῦ θυμοῦ, μὴ πείθεσθαι μηδ’ ὑπακούειν προστάττοντοσ αὐτοῦ μέγα βοᾶν καὶ δεινὸν βλέπειν καὶ κόπτειν ἑαυτόν, ἀλλ’ ἡσυχάζειν καὶ μὴ συνεπιτείνειν ὥσπερ νόσημα ῥιπτασμῷ καὶ διαβοήσει τὸ πάθοσ. (Plutarch, De cohibenda ira, section 51)

Synonyms

  1. to help to aggravate

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION