Hellas Alive Dictionary - συνεκκρουομαι

Ancient Greek Dictionary

Non-contract Verb; 이상동사 Transliteration: synekkrouomai

Principal Part: συνεκκρούομαι

Structure: συνεκκρού (Stem) + ομαι (Ending)

Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	συνεκκρούομαι	συνεκκρούει, συνεκκρούῃ	συνεκκρούεται
	Dual		συνεκκρούεσθον	συνεκκρούεσθον
	Plural	συνεκκρουόμεθα	συνεκκρούεσθε	συνεκκρούονται
Subjunctive	Singular	συνεκκρούωμαι	συνεκκρούῃ	συνεκκρούηται
	Dual		συνεκκρούησθον	συνεκκρούησθον
	Plural	συνεκκρουώμεθα	συνεκκρούησθε	συνεκκρούωνται
Optative	Singular	συνεκκρουοίμην	συνεκκρούοιο	συνεκκρούοιτο
	Dual		συνεκκρούοισθον	συνεκκρουοίσθην
	Plural	συνεκκρουοίμεθα	συνεκκρούοισθε	συνεκκρούοιντο
Imperative	Singular		συνεκκρούου	συνεκκρουέσθω
	Dual		συνεκκρούεσθον	συνεκκρουέσθων
	Plural		συνεκκρούεσθε	συνεκκρουέσθων, συνεκκρουέσθωσαν
Infinitive		συνεκκρούεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		συνεκκρουομενος συνεκκρουομενου	συνεκκρουομενη συνεκκρουομενης	συνεκκρουομενον συνεκκρουομενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

to be driven from one's purpose together
- συνεκπίπτω? (to be driven out or banished together)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com