Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συναναφύρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συναναφύρω συνανεφύρην

Structure: συν (Prefix) + ἀνα (Prefix) + φύρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to knead up together, to wallow together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναφύρω συναναφύρεις συναναφύρει
Dual συναναφύρετον συναναφύρετον
Plural συναναφύρομεν συναναφύρετε συναναφύρουσιν*
SubjunctiveSingular συναναφύρω συναναφύρῃς συναναφύρῃ
Dual συναναφύρητον συναναφύρητον
Plural συναναφύρωμεν συναναφύρητε συναναφύρωσιν*
OptativeSingular συναναφύροιμι συναναφύροις συναναφύροι
Dual συναναφύροιτον συναναφυροίτην
Plural συναναφύροιμεν συναναφύροιτε συναναφύροιεν
ImperativeSingular συναναφύρε συναναφυρέτω
Dual συναναφύρετον συναναφυρέτων
Plural συναναφύρετε συναναφυρόντων, συναναφυρέτωσαν
Infinitive συναναφύρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναφυρων συναναφυροντος συναναφυρουσα συναναφυρουσης συναναφυρον συναναφυροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναφύρομαι συναναφύρει, συναναφύρῃ συναναφύρεται
Dual συναναφύρεσθον συναναφύρεσθον
Plural συναναφυρόμεθα συναναφύρεσθε συναναφύρονται
SubjunctiveSingular συναναφύρωμαι συναναφύρῃ συναναφύρηται
Dual συναναφύρησθον συναναφύρησθον
Plural συναναφυρώμεθα συναναφύρησθε συναναφύρωνται
OptativeSingular συναναφυροίμην συναναφύροιο συναναφύροιτο
Dual συναναφύροισθον συναναφυροίσθην
Plural συναναφυροίμεθα συναναφύροισθε συναναφύροιντο
ImperativeSingular συναναφύρου συναναφυρέσθω
Dual συναναφύρεσθον συναναφυρέσθων
Plural συναναφύρεσθε συναναφυρέσθων, συναναφυρέσθωσαν
Infinitive συναναφύρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναφυρομενος συναναφυρομενου συναναφυρομενη συναναφυρομενης συναναφυρομενον συναναφυρομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανέφυρον συνανέφυρες συνανέφυρεν*
Dual συνανεφύρετον συνανεφυρέτην
Plural συνανεφύρομεν συνανεφύρετε συνανέφυρον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανεφυρόμην συνανεφύρου συνανεφύρετο
Dual συνανεφύρεσθον συνανεφυρέσθην
Plural συνανεφυρόμεθα συνανεφύρεσθε συνανεφύροντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανεφύρηον συνανεφύρηες συνανεφύρηεν*
Dual συνανεφυρήετον συνανεφυρηέτην
Plural συνανεφυρήομεν συνανεφυρήετε συνανεφύρηον
ImperativeSingular συναναφύρηε συναναφυρηέτω
Dual συναναφυρήετον συναναφυρηέτων
Plural συναναφυρήετε συναναφυρηόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἰδοὺ οἱ ἀφηγούμενοι οἴκου Ἰσραήλ, ἕκαστοσ πρὸσ τοὺσ συγγενεῖσ αὐτοῦ συνανεφύροντο ἐν σοί, ὅπωσ ἐκχέωσιν αἷμα. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 22:6)

Synonyms

  1. to knead up together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION