Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνακτικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: συνακτικός συνακτική συνακτικόν

Structure: συνακτικ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. able to bring together, power of accumulation

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative συνακτικός συνακτική συνακτικόν
Genitive συνακτικοῦ συνακτικῆς συνακτικοῦ
Dative συνακτικῷ συνακτικῇ συνακτικῷ
Accusative συνακτικόν συνακτικήν συνακτικόν
Vocative συνακτικέ συνακτική συνακτικόν
DualN/A/V συνακτικώ συνακτικᾱ́ συνακτικώ
G/D συνακτικοῖν συνακτικαῖν συνακτικοῖν
PluralNominative συνακτικοί συνακτικαί συνακτικά
Genitive συνακτικῶν συνακτικῶν συνακτικῶν
Dative συνακτικοῖς συνακτικαῖς συνακτικοῖς
Accusative συνακτικούς συνακτικᾱ́ς συνακτικά
Vocative συνακτικοί συνακτικαί συνακτικά
Positive Comparative Superlative
Adjective συνακτικός συνακτικοῦ συνακτικώτερος συνακτικωτεροῦ συνακτικώτατος συνακτικωτατοῦ
Adverb συνακτικώς συνακτικώτερον συνακτικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐκεῖνοι δὲ μᾶλλον συνακτικοί "ἐγώ σου πλουσιώτερόσ εἰμι, ἡ ἐμὴ ἄρα κτῆσισ τῆσ σῆσ κρείσσων"· (Epictetus, Works, chapter 44 1:3)

Synonyms

  1. able to bring together

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION