Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συναδικέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συναδικέω συναδικήσω

Structure: συν (Prefix) + ἀδικέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join in wrong or injury, with, to be wronged alike

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναδίκω συναδίκεις συναδίκει
Dual συναδίκειτον συναδίκειτον
Plural συναδίκουμεν συναδίκειτε συναδίκουσιν*
SubjunctiveSingular συναδίκω συναδίκῃς συναδίκῃ
Dual συναδίκητον συναδίκητον
Plural συναδίκωμεν συναδίκητε συναδίκωσιν*
OptativeSingular συναδίκοιμι συναδίκοις συναδίκοι
Dual συναδίκοιτον συναδικοίτην
Plural συναδίκοιμεν συναδίκοιτε συναδίκοιεν
ImperativeSingular συναδῖκει συναδικεῖτω
Dual συναδίκειτον συναδικεῖτων
Plural συναδίκειτε συναδικοῦντων, συναδικεῖτωσαν
Infinitive συναδίκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναδικων συναδικουντος συναδικουσα συναδικουσης συναδικουν συναδικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναδίκουμαι συναδίκει, συναδίκῃ συναδίκειται
Dual συναδίκεισθον συναδίκεισθον
Plural συναδικοῦμεθα συναδίκεισθε συναδίκουνται
SubjunctiveSingular συναδίκωμαι συναδίκῃ συναδίκηται
Dual συναδίκησθον συναδίκησθον
Plural συναδικώμεθα συναδίκησθε συναδίκωνται
OptativeSingular συναδικοίμην συναδίκοιο συναδίκοιτο
Dual συναδίκοισθον συναδικοίσθην
Plural συναδικοίμεθα συναδίκοισθε συναδίκοιντο
ImperativeSingular συναδίκου συναδικεῖσθω
Dual συναδίκεισθον συναδικεῖσθων
Plural συναδίκεισθε συναδικεῖσθων, συναδικεῖσθωσαν
Infinitive συναδίκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναδικουμενος συναδικουμενου συναδικουμενη συναδικουμενης συναδικουμενον συναδικουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναδικήσω συναδικήσεις συναδικήσει
Dual συναδικήσετον συναδικήσετον
Plural συναδικήσομεν συναδικήσετε συναδικήσουσιν*
OptativeSingular συναδικήσοιμι συναδικήσοις συναδικήσοι
Dual συναδικήσοιτον συναδικησοίτην
Plural συναδικήσοιμεν συναδικήσοιτε συναδικήσοιεν
Infinitive συναδικήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναδικησων συναδικησοντος συναδικησουσα συναδικησουσης συναδικησον συναδικησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναδικήσομαι συναδικήσει, συναδικήσῃ συναδικήσεται
Dual συναδικήσεσθον συναδικήσεσθον
Plural συναδικησόμεθα συναδικήσεσθε συναδικήσονται
OptativeSingular συναδικησοίμην συναδικήσοιο συναδικήσοιτο
Dual συναδικήσοισθον συναδικησοίσθην
Plural συναδικησοίμεθα συναδικήσοισθε συναδικήσοιντο
Infinitive συναδικήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναδικησομενος συναδικησομενου συναδικησομενη συναδικησομενης συναδικησομενον συναδικησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηδῖκουν συνηδῖκεις συνηδῖκειν*
Dual συνηδίκειτον συνηδικεῖτην
Plural συνηδίκουμεν συνηδίκειτε συνηδῖκουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηδικοῦμην συνηδίκου συνηδίκειτο
Dual συνηδίκεισθον συνηδικεῖσθην
Plural συνηδικοῦμεθα συνηδίκεισθε συνηδίκουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Παυομένου δὲ τοῦ πολέμου, καὶ Ἄννωνοσ ἐπὶ διαβολαῖσ ἐσ Καρχηδόνα μεταπέμπτου γενομένου, μόνοσ ὢν ἐπὶ στρατῷ, καὶ τὸν κηδεστὴν Ἀσδρούβαν ἔχων οἱ συνόντα, διῆλθεν ἐπὶ Γάδειρα, καὶ τὸν πορθμὸν ἐσ Ἰβηρίαν περάσασ ἐλεηλάτει τὰ Ἰβήρων οὐδὲν ἀδικούντων, ἀφορμὴν αὑτῷ ποιούμενοσ ἀποδημίασ τε καὶ ἔργων καὶ δημοκοπίασ ὁ̔́σα γὰρ λάβοι διῄρει, καὶ τὰ μὲν ἐσ τὸν στρατὸν ἀνάλισκεν, ἵνα προθυμότερον αὐτῷ συναδικοῖεν, τὰ δ’ ἐσ αὐτὴν ἔπεμπε Καρχηδόνα, τὰ δὲ τοῖσ ὑπὲρ αὐτοῦ πολιτευομένοισ διεδίδοὐ, μέχρι Ἰβήρων αὐτὸν οἵ τε βασιλεῖσ συστάντεσ οἱ κατὰ μέροσ, καὶ ὅσοι ἄλλοι δυνατοί, κτείνουσιν ὧδε. (Appian, The Foreign Wars, chapter 1 5:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION